Het avontuur begon met een cliënt die Wim Wesselo in 2006 tot penningmeester bombardeerde van Stichting Yoreem. Deze directeur/aandeelhouder van een architectenbureau steunde al jaren een waterputtenproject in Kameroen. Na de verkoop van zijn bedrijf wilde hij een familiestichting voor een goed doel oprichten. “Voor de aftrekbaarheid van giften heb je een onafhankelijk bestuur van drie mensen nodig, vertelde ik hem.
Waarop hij mij aankeek, en zei: ‘Mooi, dan zoeken wij een derde’.” En zo stond Wim Wesselo een paar jaar later op de stoffige rode aarde van het afgelegen dorp Messaména. “Geen elektriciteit, geen water… Maar al snel dacht ik: hier moeten we misschien niet zo heel veel veranderen, de mensen zijn hier gelukkiger dan bij ons. Hoe weinig ze ook hadden, er was zoveel vrolijkheid en zo’n hecht gemeenschapsgevoel.”
Trapnaaimachine
Tien jaar lang steunde Stichting Yoreem in Messaména een schooltje voor kansarme meisjes van 12 tot 17 dat wordt geleid door de gepensioneerde docente Jeanette. De meisjes volgden geen gewoon onderwijs omdat ze voor broertjes en zusjes zorgden, zelf kinderen hadden of vanwege aids werden geweigerd.
Jeanette gaf hen onder andere naailes, zodat zij hun eigen geld konden gaan verdienen.Dankzij de donaties telt de school nu twintig leerlingen en zijn er meerderde docenten. De meisjes krijgen naai- en kookles, Engels en sociale voorlichting. Het centrum is nu een soort dorpshuis: de oudere vrouwen verzorgen de baby’s als hun moeders les krijgen. Ze krijgen er ook kleding en eten.
Wim Wesselo: “Er is nu ook een waterput met schoon drinkwater voor het hele dorp. Ik was erbij toen een Kameroener met een wichelroede ging rondlopen. Echt! Zo had hij al veertig bronnen gevonden.” Yoreem runde het schooltje met slechts 5000 euro per jaar: “Daarmee is zoveel bereikt. En elke afgestudeerde kreeg als ‘startkapitaal’ een gereviseerde Singer trapnaaimachine van 100 euro.” Inmiddels is de school officieel erkend en overgenomen door de overheid: “Dat betekent erkenning, maar het is toch of je je kind loslaat”
Casa familiar
Er is een nieuwe donatiebestemming gevonden: Casa familiar Pachachaca in Peru. Daar plaatst de rechter veel kinderen vanwege verwaarlozing of huiselijk geweld in tehuizen. Yoreem doneert aan een gezinshuis waar een NederlandsPeruaans echtpaar de leiding heeft. “Een grootser en bewerkelijker project dan Kameroen, maar met evenveel passie opgezet. Ook dit is inmiddels een gemeenschapsproject.
De kinderen in het huis hadden het beter dan die erbuiten; nu zijn er ook activiteiten voor dorpskinderen en hun ouders.” In Peru was hij nog niet, maar daar wacht hem zeker een nieuw avontuur.
Wim Wesselo: “Er gebeurt iets met je tijdens zo’n bezoek. Je komt tot de essentie van het leven. Na vier keer Kameroen maak ik me om steeds minder dingen druk.”
Yoreem steunt projecten die het leven van mensen in kansarme situaties een positieve wending geven. Zie voor meer informatie: www.yoreem.nl.
