In een uitspraak van 20 april 2022 heeft de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State inzichtelijk gemaakt wat de eventuele gevolgen zijn van het Didam-arrest in het kader van de uitvoerbaarheid van een bestemmingsplan.
Arbeidsrecht en de transportsector is en blijft een intrigerende en interessante combinatie: het ‘leeft’ in de sector. Laatstelijk kwam een Hongaarse chauffeur erachter dat hij jarenlang was onderbetaald door zijn werkgever. Wat was er aan de hand?
Verschenen in de JOR: annotatie betreffende de toepasselijkheid van het enquêterecht binnen het primair onderwijs, geschreven door onze specialist Charlotte Perquin-Deelen.
Welke auteursrechten heeft de architect als deze in een project betrokken is? Hoe ver strekt dat recht, bijv. bij uitbreiding van het ontwerp?
Waarop moet men letten bij het opstellen van onderzoekovereenkomsten, in het bijzonder betreffende bepalingen over (het recht op) publicaties?
Een vreemdeling die afkomstig is van buiten de EU of EER (m.u.v. Zwitserland) mag (in beginsel) uitsluitend in Nederland werken indien hij/zij beschikt over een verblijfs- en werkvergunning. De persoon of organisatie die belang heeft bij een verblijf van een dergelijke vreemdeling is een referent. Voor sommige vergunningen is vereist dat een organisatie erkend referent is. Het (erkend) referentschap brengt de nodige verplichtingen met zich. In een vijfluik gaan wij in op deze verplichtingen, de gevolgen van schending van deze verplichtingen en hoe de risico’s gemitigeerd kunnen worden. In deze derde blog gaan wij in op de informatieplicht van een (erkend) referent.
Een ambtenaar van de belastingdienst die als ZZP’er kennis heeft van belastingontduiking en dat mogelijk zelfs faciliteert. Een chef-kok die tijdens ziekte de pannen op het vuur zet bij een ander restaurant, ondenkbaar toch? En wat nu als er ook nog eens een verbod op nevenwerkzaamheden geldt? In de podcast ‘Uitgewerkt!’ behandelen de arbeidsrechtadvocaten van dirkzwager spraakmakende en interessante uitspraken of thema’s op een toegankelijke manier. Ditmaal centraal: het verbod op nevenwerkzaamheden.
Over thuiswerken is inmiddels veel geschreven. Voor hybride werken begint nu de nodige aandacht op gang te komen. Zo heeft de Sociaal Economische Raad (SER) recent een advies over hybride werken uitgebracht. Arbeidsrechtelijk zijn er wat haken en ogen aan hybride werken. Kan je als werkgever verplicht worden te reageren op een dergelijk verzoek? Hoe implementeer je dit in de organisatie? Wat zijn de (fiscale) gevolgen? Ook als het gaat om internationaal (grensoverschrijdend) hybride werken is sprake van complexe regelgeving. In deze blogreeks zullen wij hier verder op ingaan.
Bij het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden speelde recentelijk een casus waarin de vraag aan de orde kwam of de gemeente Leeuwarden zich kon beroepen op artikel 2.24 sub b van de Aanbestedingswet 2012, kort gezegd de uitzondering voor de verhuur van onroerende zaken. Het hof heeft geoordeeld dat de gemeente geen beroep toekomt op die uitzondering en dat de opdracht in beginsel diende te worden aanbesteed. Het hof komt tot deze conclusie nu volgens het hof de overeenkomst dient te worden gekwalificeerd volgens de regels van het Unierecht en de gemeente er niet in is geslaagd te onderbouwen dat het hoofdonderwerp van de overeenkomst de huur van een onroerende zaak betrof. In dit artikel gaan wij dieper in op deze casus en de combinatie van huurovereenkomsten en dienstverleningsaspecten vanuit aanbestedingsrechtelijk perspectief.
In een recent vonnis oordeelt de rechtbank Rotterdam over de vraag of een aanbesteder op grond van zijn motiveringsplicht gehouden is om de inschrijvingsprijs van de winnende inschrijver mee te delen. Anders dan de rechtbank Midden-Nederland in een vergelijkbare zaak, oordeelt de Rotterdamse rechtbank in lijn met haar eerdere jurisprudentie dat bij de motivering van een afwijzing niet de prijs van de winnende inschrijving bekend gemaakt hoeft te worden.
Organisaties zijn verplicht om de uitoefening van de rechten van betrokkenen onder de Algemene verordening gegevensbescherming (AVG), zoals het recht op inzage of gegevenswissing, te faciliteren. Bij dergelijke verzoeken geldt een identificatieplicht: verwerkingsverantwoordelijken moeten op grond van de AVG de identiteit van de verzoekende betrokkenen vaststellen. Maar de AVG geeft niet aan hoe een organisatie dat moet doen. Dat deze verplichting niet in alle gevallen ingevuld mag worden met het opvragen van een kopie identiteitsbewijs (paspoort, rijbewijs of ID-kaart) blijkt uit het recente boetebesluit van de Autoriteit Persoonsgegevens aan DPG Media. In dit blog nemen we het besluit onder de loep en beantwoorden wij de vraag hoe aan de identificatieplicht uit de AVG kan worden voldaan.
