Op 7 februari 2020 heeft de Hoge Raad zich uitgelaten dat het wettelijk systeem van ontslagrecht niet in de weg staat aan de vernietiging van diezelfde overeenkomst op grond van een wilsgebrek. Dit arrest is ook van belang voor het huur- en pachtrecht, omdat daar een vergelijkbaar beschermingsregime geldt. Verhuurders kunnen hier hun voordeel mee doen.
Op 11 september 2019 heeft de Rechtbank Midden-Nederland een interessant vonnis gewezen. Een verhuurder zegt een huurovereenkomst met een snackbar op, op grond van dringend eigen gebruik in verband met herontwikkeling.
Op 20 december 2019 heeft de Hoge Raad een belangrijk arrest gewezen waarin hij toelicht hoe de rechter moet vaststellen of er sprake is van een zogenaamde wettelijk benoemde overeenkomst. De bedoeling van partijen is slechts van belang bij de vaststelling van de inhoud van de overeenkomst (uitlegfase) en mag niet betrokken worden bij het bepalen van de toepasselijkheid van een wettelijk benoemde overeenkomst (kwalificatiefase).
Een woningcorporatie lijdt schade doordat enkele van haar woningen jarenlang leeg staan als gevolg van de vertraagde sloop en herontwikkeling van een winkelcentrum in Apeldoorn. In haar arrest van 5 november 2019 oordeelt het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden dat de betreffende projectontwikkelaar verplicht is een deel van de schade door huurderving te vergoeden.
Een wetswijziging in de faillissementswet geeft een huurder de mogelijkheid om in slechte tijden (maar vóór het faillissement) een huurprijsverlaging aan de verhuurder voor te stellen. Indien verhuurder daarmee niet akkoord gaat mag de huurder onder omstandigheden de huurovereenkomst rechtsgeldig opzeggen. Bij nieuwe langlopende huurovereenkomsten adviseren wij om nu al over deze toekomstige regeling na te denken.
Het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden heeft recentelijk geoordeeld dat een verhuurder aansprakelijk is voor de geleden schade van huurders na een rechtmatige ontruiming. Van doorslaggevend belang is daarbij dat de verhuurder noch de deurwaarder de huurders voorafgaand aan de ontruiming er uitdrukkelijk op gewezen hebben dat aan de openbare weg geplaatste goederen door de gemeente zouden worden afgevoerd en vernietigd.
Het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden heeft op 15 oktober 2019 geoordeeld dat, hoewel inmiddels geen sprake meer is van een huurachterstand, de stelselmatig te late en/of onvolledige betaling van de huur een tekortkoming oplevert die de ontbinding van de huurovereenkomst rechtvaardigt.
Op 25 september 2019 heeft minister Ollongron het ontwerpbesluit tot wijziging van het Besluit toegelaten instellingen volkshuisvesting 2015 naar de Tweede Kamer gezonden. De wijziging beoogt onder meer een vereenvoudiging van de goedkeuringsprocedure voor het uitvoeren van niet-DAEB-werkzaamheden door toegelaten instellingen.
De aanwijzing van een projectnotaris is een gebruikelijk fenomeen bij de verkoop van woningen in woning(bouw)projecten. In tegenstelling tot de gangbare situatie waarbij het de koper is die de notaris kiest én betaalt, is het in dat geval de verkoper die één notaris aanwijst om in het desbetreffende project alle leveringsakten te passeren.
In veel huurcontracten komen boetebedingen voor. Denk bijvoorbeeld aan de boete bij onderverhuur van woonruimte in het ROZ-model 2017. Het onverkort toepassen van deze boetebedingen kan in de praktijk problematisch zijn, omdat de rechter het boetebeding soms kan vernietigen of het boetebedrag kan matigen.
Het komt regelmatig voor dat een pachtovereenkomst op naam is gesteld van meerdere gelijkwaardige pachters (medepachters). Zonder medewerking van de verpachter mag de pachtovereenkomst niet worden verdeeld in afzonderlijke overeenkomsten.
Op het moment dat een woningcorporatie intramuraal zorgvastgoed (verpleeghuiszorg) wil verkopen aan de hurende zorginstelling, dan dient zij hiervoor goedkeuring te vragen van de Autoriteit Wonen (‘Aw’). ILT, het uitvoeringsorgaan van Aw, stelt zich daarbij op het standpunt dat de verkoop van dit zorgcomplex de verkoopregels van ‘wonen’ dienen te doorlopen en niet de verkoopregels van ‘maatschappelijk vastgoed’. Gevolg is dat ILT van de kopende zorginstelling verlangt dat zij in de koopovereenkomst verklaart dat zij zich als een sociaal verhuurder zal gedragen, alsmede dat de ‘woongelegenheden’ ten minste zeven jaar voor de verhuur bestemd blijven.
