Momenteel vindt de behandeling van het wetsvoorstel Wet toekomst pensioenen plaats in de Eerste Kamer. Ook het wezenpensioen, en het eerder door ons gesignaleerde gemis, komt daarin aan bod.
Per 1 januari 2015 is de Participatiewet (‘PW’) in werking getreden. In een blogreeks van drie blogs gaan wij in op de vraag hoe deze wet zich verhoudt tot de drie stelselwetten: de Wet maatschappelijke ondersteuning 2015 (‘Wmo’), de Wet langdurige zorg (‘Wlz’) en de Zorgverzekeringswet (‘Zvw’). Aan de hand van een aantal uitspraken van het afgelopen jaar lichten wij de verhouding tussen de PW en de stelselwetten toe en staan wij stil bij de vraag wanneer een van deze stelselwetten als voorliggende voorziening kwalificeert. In de eerste blog van onze blogreeks zijn wij ingegaan op de verhouding tussen de PW en de Wmo. In deze blog bespreken wij de verhouding tussen de PW en de Wlz.
De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State heeft in een uitspraak van 12 april 2023 geoordeeld dat appellant geen belanghebbende is bij het besluit tot vaststellen van het bestemmingsplan “De Holtkamp”. Appellant heeft namelijk geen grondpositie in of in de omgeving van het plangebied, omdat de uitgifteprocedure van de gemeente Zevenaar die had kunnen leiden tot vestiging van een voorkeursrecht op te verkopen kavels in de nabijheid van het plangebied is stopgezet.
Op 2 mei jl. heeft het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden arrest gewezen in een pensioenkwestie tussen het pensioenfonds StiPP en een door de gemeente opgerichte personeelsvennootschap waar medewerkers die vallen onder de reikwijdte van de Participatiewet in dienst zijn (Zuidhoek-Flex). StiPP is door het Hof in het ongelijk gesteld. Een uitspraak die zeker ook impact kan of zal hebben op de pensioensituatie van andere gemeenten en werkbedrijven met zo’n personeelsvennootschap.
Op 21 april 2023 heeft de Hoge Raad de toezichthouder AFM in het gelijk gesteld. Onderwerp van de procedure was een gewijzigde pensioenregeling per 1 januari 2016, die voor een aantal werknemers van de AFM beduidend nadelig uitpakte. De kantonrechter was op de hand van de AFM, maar het hof Amsterdam koos de kant van de werknemers. De Hoge Raad oordeelt dat het hof Amsterdam niet steeds op een juiste manier tot zijn oordeel is gekomen, waardoor het arrest is vernietigd en voor de verdere behandeling en beslissing van de zaak is verwezen naar het hof Den Haag. Wat was er aan de hand en wat leren we van het behoorlijk uitgebreide arrest van de Hoge Raad?
Aanbestedende diensten die een verbijzonderde interne controle uitvoeren of waar een accountantscontrole wordt uitgevoerd, lopen vaak tegen de vraag aan of bepaalde uitgaven vanuit aanbestedingsrechtelijk perspectief rechtmatig zijn. In dit artikel gaan wij in op enkele veelvoorkomende vragen, zoals de vraag of de waarde van soortgelijke opdrachten bij elkaar moet worden opgeteld en of het is toegestaan om onder een raamovereenkomst zonder maximale waarde en/of hoeveelheid meer uit te geven dan de geraamde waarde.
Een koopovereenkomst die de gemeente Rhenen in 2020 sloot, is naar oordeel van de Midden-Nederlandse voorzieningenrechter nietig (!) omdat de gemeente bij het sluiten daarvan in strijd met het gelijkheidsbeginsel heeft gehandeld. De mededingingsnorm die in Didam-arrest is verwoord, zou bovendien van toepassing zijn op overeenkomsten die zijn gesloten vóórdat dit arrest werd gewezen.
Voor elk project dat stikstof uitstoot moet berekend worden wat de gevolgen daarvan zijn voor Natura 2000 gebieden. Voor het wegenproject ViA15 was een rekenafstand van 5 km toegepast. De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (ABRvS) vond in een tussenuitspraak dat die afstand niet toereikend gemotiveerd was. Na de tussenuitspraak heeft het kabinet besloten om voor wegverkeer en alle andere stikstofemissiebronnen een rekenafstand van 25 km aan te houden. De rekenafstand is ook geïmplementeerd in de AERIUS Calculator. De Afdeling heeft vandaag geoordeeld dat deze rekenafstand van 25 kilometer aanvaardbaar is.
De gemeente Zevenaar mocht een selectieprocedure voor de uitgifte van kavels intrekken en een nieuwe selectieprocedure starten. Waar de rechtbank in een incident in een bodemprocedure nog oordeelde dat het stopzetten van de eerste selectieprocedure onrechtmatig is omdat de deelnemers erop mochten vertrouwen dat de gemeente aan hen kavels zou aanbieden, oordeelt de rechtbank nu in de hoofdzaak dat de gemeente juist onrechtmatig zou handelen als de procedure zou worden voortgezet. De gemeente mag de eerste selectieprocedure dus intrekken en een nieuwe procedure starten, waarin loting als selectiemethode wordt gehanteerd.
Eind vorig jaar heeft de rechtbank Rotterdam een interessante uitspraak gewezen over verwijdering van ondergrondse kabels. Een grondeigenaar vordert verwijdering van een kabel gesitueerd in zijn perceel. Het telecombedrijf aan wie de kabel toebehoort voert verweer. De rechtbank moet een oordeel vellen over de vraag of de grondeigenaar een gedoogplicht heeft op grond van de telecommunicatiewet (Tw), alsmede over de vraag of de vordering tot opheffing van de onrechtmatige toestand al dan niet is verjaard.
De inwerkingtreding van de Omgevingswet is inmiddels al vijf keer uitgesteld, maar vandaag is het hoge woord er eindelijk uit: de Omgevingswet gaat in op 1 januari 2024.
Twentse gemeenten mochten met een beroep op quasi-inbesteding zonder voorafgaande aanbestedingsprocedure een overeenkomst tot het bewerken en verwerken van huishoudelijk restafval aan Twence Bioconversie B.V. en AVI Twente B.V. gunnen. Interessant is dat bij berekening van het zogenaamde “activiteitencriterium” ook de omzet van een derde mocht worden meegenomen omdat met die derde (de Stadt Münster) een zogenaamde ‘publiek-publieke samenwerking’ was aangegaan. Verder overweegt de rechter dat voor de berekening omzet niet als hoofdegel geldt, maar dat vrijelijk gekozen kan worden voor een andere geschikte berekening, zoals in dit geval de afgenomen tonnages afval.
