Wanneer kan financiële compensatie het evidente karakter van de privaatrechtelijke belemmering wegnemen? Over die vraag oordeelde de voorzieningenrechter van de rechtbank Limburg in zijn vonnis van 13 juli jl. De feiten in deze zaak zijn als volgt.
Een bestemmingsplan, een provinciaal of rijksinpassingsplan en een provinciale ruimtelijke verordening zijn géén besluiten die schaarse rechten toebedelen. Dit geldt in de regel ook voor omgevingsvergunningen: voor de verlening daarvan gelden dus geen bijzondere verleningsregels. Dit is de kern van de conclusie die staatsraad Advocaat-Generaal (AG) Widdershoven op 6 juni jl. heeft genomen. De belangrijkste punten van deze lijvige en lezenswaardige conclusie van de AG bespreek ik in dit blogbericht.
In art. 3.1.2 lid 2 van het Bro is bepaald dat een bestemmingsplan ten behoeve van een goede ruimtelijke ordening regels kan bevatten met betrekking tot branches van detailhandel en horeca. Gemeenteraden moeten namelijk de mogelijkheid hebben om in het bestemmingsplan de vestiging van bepaalde branches van detailhandel te beperken of uit te sluiten. In dit artikel beantwoord ik de vraag waarop zij bij het toepassen van deze bepaling moeten letten.
Het onderwerp “compensatie in natura” kan (in de rechtspraak) op de nodige aandacht rekenen. In mijn eerdere blog legde ik al uit wat er precies onder compensatie in natura dient te worden verstaan en wanneer de schade geldt als “voldoende anderszins verzekerd”. Ook in de uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (hierna: de Afdeling) van 4 april jl. (ECLI:NL:RVS:2018:1135) staat het onderwerp “compensatie in natura” centraal. Meer specifiek gaat de deze uitspraak over (de formulering van) de planregels en de daarin geboden termijn voor het benutten van de onder het oude bestemmingsplan geldende bouw- en gebruiksmogelijkheden.
Het ‘projectbesluit’ is een van de zes kerninstrumenten uit de nieuwe Omgevingswet (Ow). In de artikelen 5.44 tot en met 5.55 van de Ow wordt dit instrument nader uiteengezet. Aanvullende procedurele regels zijn te vinden in artikel 16.70 e.v. van de Ow.
Het begrip ‘handhaving’ kan in ruime zin worden opgevat als elke handeling die erop is gericht de naleving van rechtsregels te bevorderen of een overtreding te beëindigen. Het doel van naleving kan op verschillende manieren worden bereikt, bijvoorbeeld via voorlichting, toezicht, opsporing, vervolging, sancties, maatregelen en afspraken. 1Hoofdstuk 18 van de Omgevingswet (Ow) is gewijd aan het thema handhaving. De opzet en de inhoud van dit hoofdstuk zijn gebaseerd op hoofdstuk 5 van de huidi...
Een van de zes kerninstrumenten uit de nieuwe Omgevingswet (Ow) is de zogeheten ‘omgevingsvisie’. In afdeling 3.1 van de Ow, in de artikelen 3.1 tot en met 3.3, wordt dit instrument nader uitgewerkt.De eerste vraag is natuurlijk: wat is precies een omgevingsvisie?
Op 19 mei 2016 heeft minister Schultz van Haegen van Infrastructuur en Milieu het parlement per brief geïnformeerd over de invoeringswet Omgevingswet. In de brief schetst de minister de contouren van de invoeringswet en geeft zij de aanzet voor een parlementair debat over dit ‘eerste, grote stuk invoeringsregelgeving’.
