Recentelijk heeft het Hof Arnhem-Leeuwarden een belangrijk arrest gewezen over de vergoeding van niet-gecontracteerde zorg aan restitutieverzekerden. Zij hebben recht op volledige vergoeding van de door hen gemaakte marktconforme kosten, maar krijgen in de praktijk soms niet de volledige factuur vergoed. In deze uitspraak licht het hof toe hoe het marktconforme tarief moet worden vastgesteld.
Zorg- en onderwijsinstellingen nemen steeds meer regie over hun schoonmaak. Dat is beter voor de kwaliteit en voor de medewerkers. Om dit op alle fronten goed te regelen is een nieuwe dienst ontwikkeld.
Hoe gaat dat, stage op afstand en loopt je studie geen vertraging op? Drie studentstagiaires delen hun ervaringen. Maaike Valé trapt af en vertelt over haar stage bij Dirkzwager .
Op grond van de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst kan de patiënt aan de hulpverlener schriftelijk of elektronisch verzoeken om vernietiging van zijn medisch dossier (artikel 7:455 lid 1 van het Burgerlijk Wetboek). De hulpverlener dient hier in principe gevolg aan te geven, tenzij een van de uitzonderingen van lid 2 van toepassing is. In een recente uitspraak heeft het Centraal Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg geoordeeld dat de hulpverlener er óók toe is gehouden om aan een verzoek om selectieve vernietiging van een specifiek(e) woord, zinsnede, alinea of onderdeel te voldoen, behoudens toepassing van een van de hiervoor genoemde uitzonderingen. Deze uitspraak en de (praktische) gevolgen hiervan voor hulpverleners bespreek ik in dit blog.
Eind december 2020 heeft de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) aan Emergis, een grote ggz-instelling, een contracteerverplichting en een transparantieverplichting opgelegd omdat Emergis aanmerkelijke marktmacht zou hebben. De Vereniging Geestelijke Gezondheidszorg Nederland (VGGN) heeft tegen dit besluit beroep ingesteld om een ongunstig precedent voor haar leden te voorkomen. Het College van beroep voor het bedrijfsleven (CBb) oordeelde in de uitspraak van 16 maart 2021 echter dat de VGGN geen belanghebbende is bij het besluit van de NZa.
Een eenmaal met de patiënt tot stand gekomen behandelingsovereenkomst kan niet zonder meer eenzijdig worden opgezegd door de hulpverlener. De wet schrijft voor dat de hulpverlener de overeenkomst enkel kan opzeggen in geval van 'gewichtige redenen'. Maar wanneer is hier nu precies sprake van? In dit blog gaan wij nader op deze vraag in en behandelen we de meest actuele versie van de KNMG Richtlijn ‘Niet aangaan of beëindiging van de geneeskundige behandelingsovereenkomst’. Niet alleen interessant voor artsen in de cure en care sector, maar ook voor andere hulpverleners die te maken hebben met een mogelijke zorgbeëindigingssituatie.
Ingevolge artikel 5:4 van de Wet verplichte ggz wijst de officier van justitie die ambtshalve of op aanvraag een verzoekschrift voor een zorgmachtiging voor een betrokkene voorbereidt een geneesheer-directeur aan. De geneesheer-directeur, werkzaam bij een zorgaanbieder, bereidt het zorginhoudelijke deel van de te verzoeken zorgmachtiging voor. In dat verband draagt de geneesheer-directeur ervoor zorg dat een medische verklaring wordt opgesteld door een psychiater. In zijn uitspraak van 2 oktober 2020 oordeelt de Hoge Raad dat die medische verklaring ook kan worden opgesteld door de geneesheer-directeur zelf indien deze tevens psychiater is en aan de voorwaarden van artikel 5:7 Wet verplichte ggz is voldaan.
De Wet verplichte ggz voorziet thans niet expliciet in de mogelijkheid voor de rechter om in een machtiging tot voortzetting van een crisismaatregel andere vormen van verplichte zorg op te nemen dan die op grond van de (voorafgaande) crisismaatregel zijn toegestaan. Dit kan onwenselijk zijn op het moment dat gedurende de crisismaatregel of machtiging zelf blijkt dat andere vormen van verplichte zorg noodzakelijk zijn. Recentelijk is een wetsvoorstel ingediend tot aanpassing van de Wet verplichte ggz op dit punt, op grond waarvan ook andere vormen van verplichte zorg kunnen worden opgenomen in de machtiging tot voortzetting. In zijn arrest van 5 juni 2020 oordeelt de Hoge Raad reeds in lijn met deze voorgestelde wetswijziging.
In deze tweede podcast over het patiëntenrecht gaan advocaten Marloes Hulshof, Myrthe Feenstra en Milou Janssen in op het inzagerecht voor nabestaanden. Voor 1 januari 2020 kon een hulpverlener een nabestaande alleen inzage geven in het medisch dossier van een overleden patiënt als de patiënt daarvoor toestemming had gegeven. Maar sinds 1 januari 2020 is in de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (Wgbo) vastgelegd in welke gevallen nabestaanden wel recht hebben op inzage in het medisch dossier. Hoe zit precies? Aan de hand van praktijkvoorbeelden bespreken onze advocaten gezondsheidsrecht wanneer hulpverleners tegemoet moeten komen aan het verzoek van nabestaanden om inzage van het medisch dossier.
Hulpverleners hebben op grond van de Wet op de geneeskundige behandelingsovereenkomst (afgekort ‘de Wgbo’) de plicht om een medisch dossier bij te houden. De patiënt heeft ook bepaalde rechten met betrekking tot dit dossier. Een van deze rechten is het recht op inzage in of afschrift van zijn eigen medisch dossier. In deze podcast gaan onze advocaten Marloes Hulshof, Milou Janssen en Myrthe Feenstra van onze sectie gezondheidszorg dieper in op de dossierplicht van de hulpverlener, het doel van de dossierplicht, welke gegevens tot het medisch dossier behoren en wat het inzagerecht van de patiënt inhoudt
Zorgaanbieders kunnen een continuïteitsbijdrage aanvragen voor de omzetdaling die zij lijden vanuit de basisverzekering en/of aanvullende verzekering door de coronacrisis. Zowel gecontracteerde als niet-gecontracteerde aanbieders kunnen gebruik maken van de continuïteitsbijdrage-regeling van Zorgverzekeraars Nederland. In dit artikel zet ik de belangrijkste informatie daarover uiteen.
Het kabinet wil de vergoedingen voor ongecontracteerde zorgaanbieders kunnen verlagen en heeft daarvoor een 'Wetsvoorstel bevorderen contracteren' in voorbereiding. Dat wetsvoorstel moet nog naar de Tweede Kamer. Het staat inmiddels op een lijst spoedeisende wetsvoorstellen die het kabinet vanwege de coronacrisis heeft opgesteld. Het gevaar dreigt dat dit wetsvoorstel het slachtoffer wordt van het adagium 'haastige spoed is zelden goed'. Het is hopen op een kritisch parlement.
