Op 27 juni 2018 is de Wet modernisering faillissementsprocedure van kracht geworden. Vermoedelijk treedt deze wetswijziging per 1 januari 2019 in werking. Een van de belangrijke elementen van dit wetsvoorstel is de invoering van een ‘real-time’ insolventieregister. De problemen met het KEI-traject lijken echter tot vertraging van de invoering van het real-time insolventieregister te leiden.
De Europese Commissie heeft op 16 juli 2018 een nieuwe Gedragscode aangenomen voor een goed verloop van staatssteunprocedures. De nieuwe Gedragscode vervangt de Gedragscode uit 2009 en houdt rekening met het staatssteunmoderniseringsprogramma dat sindsdien door de Europese Commissie is ingevoerd.
Een van de aanbestedingsregels waar je als inkoper bij het plaatsen van een overheidsopdracht wel eens tegenaan loopt is het clusterverbod. Het kan doelmatig zijn bepaalde opdrachten bij één opdrachtnemer weg te zetten. Het clusterverbod lijkt dit te verbieden, maar met de juiste motivering is samenvoegen toegestaan. In dit artikel bespreek ik aan de hand van een recente uitspraak wanneer samenvoegen is toegestaan en waar de motivering voor samenvoegen aan moet voldoen.
De zogenoemde exceptio plurium litis consortium houdt in dat bij een ‘processueel ondeelbare rechtsverhouding’ alle partijen dienen te worden betrokken. Een geslaagd beroep op deze exceptio komt relatief weinig voor, maar het hof Amsterdam heeft een dergelijk beroep recentelijk gehonoreerd.
De Autoriteit Consument en Markt (ACM) heeft op 21 juni 2018 een overname goedgekeurd van een zorgaanbieder in Zeeuws-Vlaanderen. Opmerkelijk aan het besluit is dat de goedkeuring tot is stand gekomen na een beroep op het zogenoemde ‘reddingsfusieverweer’ (‘failing firm defence’). Bij een geslaagd beroep op een dergelijk verweer kan een overname die de mededinging in beginsel beperkt toch tot stand komen omdat één van de betrokken ondernemingen in financiële moeilijkheden verkeert (failing firm).
De Autoriteit Consument & Markt (ACM) heeft een marktonderzoek gestart naar appwinkels. De ACM wil meer inzicht krijgen in de (on)mogelijkheden voor appaanbieders om hun applicaties te verkopen via de appwinkels van Apple (iOS-platform) en Google (Android-platform).
Bij branchebeschermingsafspraken komt een vastgoedeigenaar met zijn koper (of huurder) van winkelruimte overeen dat hij in een winkelcentrum geen ruimten zal verhuren of verkopen aan een met de koper (huurder) concurrerende onderneming. Branchebeschermingsovereenkomsten kunnen in strijd zijn met het kartelverbod, zoals Lidl betoogt in een nog lopende zaak bij het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden.
Bij verticale prijsafspraken verbindt de distributeur of franchisenemer zich ten opzichte van de leverancier (franchisegever) om bepaalde minimumprijzen te hanteren. Zulke overeenkomsten zijn in de regel nietig vanwege strijd met het kartelverbod, zoals blijkt uit recente rechtspraak en besluiten van de Commissie.
Op 11 juli 2018 heeft de Afdeling een interessante uitspraak gedaan over een verzoek om vergoeding van planschade als gevolg van een bestemmingsplan, waarin een onroerende zaak een uit te werken bestemming voor een woongebied heeft gekregen.
De Onteigeningswet verplicht tot een schadeloosstelling in geld. Omdat onteigening een uiterste middel is stelt de Kroon niettemin de eis dat de onteigenende partij de voorkeur van de eigenaar voor een andere oplossing dan "een zak geld" wel serieus onderzoekt. Het KB Stompwijk-Verbindingsweg is daar een mooi voorbeeld van.
Op 29 juni 2018 heeft de ministerraad groen licht gegeven voor de wetsvoorstellen voor de Invoeringswet Omgevingswet en de Aanvullingswet natuur Omgevingswet. Voornoemde wetsvoorstellen zijn inmiddels ook ingediend bij de Tweede Kamer. Bekend is dat de Omgevingswet tot een grootschalige wijziging van het omgevingsrecht zal leiden. Maar wat betekent deze wet concreet voor de regelingen met betrekking tot nadeelcompensatie en schadevergoeding bij gedoogplichten?
In twee recente arresten heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie zich uitgelaten over het geval dat twee ondernemingen die inschrijven op een aanbesteding met elkaar verbonden. In het eerste arrest – “Lloyd’s of London” – stelt het Hof vast dat automatische uitsluiting niet is toegelaten. Uit het tweede arrest – “Šiauliai” – volgt dat verbonden ondernemingen niet zonder meer verplicht zijn om bij inschrijving/aanmelding openheid te geven over hun (concern)relatie. Bij twijfel over de zelfstandigheid van twee inschrijvingen kan de aanbestedende dienst echter niet stilzitten. Hij moet dan onderzoeken of de inschrijvingen daadwerkelijk zelfstandig zijn en moet – als dat niet het geval is – overgaan tot uitsluiting.
