Regelmatig komt het voor dat partijen bij het einde van de huurovereenkomst discussies krijgen over de vraag in welke staat de huurder het gehuurde moet opleveren. Mag hij scheidingswanden, vloerbedekking, data- en telefoniebekabeling, pantry’s, etc. achterlaten?
Het komt met regelmaat voor dat een eigenaar van een perceel gebruik wil maken van het perceel van zijn buurman om naar de openbare weg te gaan. Partijen kunnen dit contractueel regelen, bijvoorbeeld door het vestigen van een erfdienstbaarheid.
Rechtbanken stellen scherpere eisen aan de bouwlegesverordeningen van gemeenten.
In oktober 2011 heeft het Hof Leeuwarden een arrest gewezen over een opstalrecht op een recreatiewoning gelegen op gehuurde grond.
De rechtbank van Arnhem heeft bij vonnis van 7 juni 2011 een gebruiksovereenkomst in de plaats gesteld van een beëindigde huurovereenkomst die is aangegaan op grond van de Leegstandwet. De huurder is hierdoor in de gelegenheid gesteld vervangende woonruimte te zoeken. De huurovereenkomst is evenwel beëindigd.
De Hoge Raad heeft op 17 juni 2011 geoordeeld dat de gemeente Breda een aannemer niet mag verplichten koop-/aannemingsovereenkomsten af te sluiten conform het model van de Stichting Garantie Instituut Woningbouw (GIW).
Bij de verlenging van een huurovereenkomst van een stuk strand met de bedoeling daarop een strandpaviljoen met horecafunctie te exploiteren, laat de gemeente Den Haag als verhuurder na om de huurder te waarschuwen over het voornemen om de openbare ruimte in de aanpalende woonwijk Duindorp te herstructureren. Het gevolg van deze herstructurering is dat twee van de vier duinpaden die toegang geven tot het strand geruime tijd zijn afgesloten.
Het Hof Den Bosch heeft op 19 april 2011 bepaald dat een eigenaar van een woning op een bungalowpark verplicht is om bij te dragen in de parkkosten ondanks dat hij hiertoe geen contractuele relatie heeft met de beheerder van het park.
Woningcorporaties zien zich met enige regelmaat geconfronteerd met ouder en kind samenlevingen, waarbij het kind via een gerechtelijke procedure zich met succes weet te promoveren van samenlever tot medehuurder. Soms gebeurt dat op oneigenlijke gronden waardoor het gevaar dreigt dat hele familiedynastieën zich in de huurwoning gaan nestelen, onder meer ingeval sprake is van een verzorgingselement zonder dat daar noodzaak voor is.
Begin februari van dit jaar is door de rechtbank Amsterdam, sector kanton uitgemaakt dat een winkelier die een winkelpand huurt door de verhuurder niet mag worden beperkt in de wijze waarop de winkelier zijn onderneming in het winkelpand exploiteert zolang het winkelpand wordt gebruikt binnen de grenzen van de wet en de huurovereenkomst.
Op 14 januari 2011 heeft de Hoge Raad geoordeeld dat een verhuurder niet bevoegd is om via een bankgarantie de door beëindiging gederfde huurtermijnen als schade te innen op het moment dat de curator of de verhuurder de huurovereenkomst op grond van artikel 39 Faillissementswet (Fw) tussentijds door opzegging heeft beëindigd.
In een eerdere bijdrage van mijn hand ("Omzeilen" van de wachttijdregeling toegestaan) heb ik uiteengezet dat een opvolgend verhuurder van een winkelruimte volgens het Hof Arnhem de wachttijd kan omzeilen bij een opzegging tegen het einde van de tweede termijn (van vijf jaar).
