Afgelopen vrijdag heeft de Hoge Raad uitspraak gedaan in een Caribische zaak met betrekking tot Timeshare-overeenkomsten. De ‘Koop breekt geen huur-regel’ (art. 7:226 BW) was in die casus niet van toepassing. Bovendien plaatst de Hoge Raad nog een interessante opmerking over gevallen waarin art. 7:226 BW toch wél de rechten van de huurders kan beschermen.
Afgelopen week oordeelt de rechtbank Noord-Nederland in kort geding dat de gedwongen sluiting van een café op grond van de Coronamaatregelen het huurgenot ontneemt. Dit vormt een gebrek waardoor huurder aanspraak kan maken op huurprijsvermindering, mits dit niet contractueel is uitgesloten. Verder bespreken we nog twee andere uitspraken, om zo een beeld te geven van hoe rechters omgaan met de Coronacrisis in huurverhoudingen.
Het wetsvoorstel voor de 'Tijdelijke wet verlenging tijdelijke huurovereenkomsten' is bekendgemaakt. De wet maakt het mogelijk om tijdelijke huurovereenkomsten die zouden eindigen tussen 31 maart en 1 juli 2020, te verlengen met één, twee of drie maanden.
Minister Veldhoven van Milieu en Wonen en de verhuurdersorganisaties en brancheverenigingen (Aedes, IVBN, Kences, Vastgoed Belang) hebben afgesproken om tijdelijk geen huisuitzettingen te doen. Dit om ervoor te zorgen dat huurders die getroffen worden door de Coronacrisis niet op straat belanden. Verder heeft de minister spoedwetgeving aangekondigd die ziet op tijdelijke huurovereenkomsten.
Op 14 november 2019 heeft de bestuursrechter van de rechtbank Amsterdam geoordeeld dat de zogeheten hybride vastgoedscheiding die woningcorporatie De Key heeft doorgevoerd, niet in overeenstemming is met de Woningwet.
Het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden heeft recentelijk geoordeeld dat een verhuurder aansprakelijk is voor de geleden schade van huurders na een rechtmatige ontruiming. Van doorslaggevend belang is daarbij dat de verhuurder noch de deurwaarder de huurders voorafgaand aan de ontruiming er uitdrukkelijk op gewezen hebben dat aan de openbare weg geplaatste goederen door de gemeente zouden worden afgevoerd en vernietigd.
Per 17 oktober 2018 is het Bouwbesluit (2012) gewijzigd. Met die wijziging is het vanaf 1 januari 2023 verboden om een kantoorgebouw in gebruik te nemen of te gebruiken zonder (kort gezegd) het energielabel C. Wat kunt u als huurder doen om ervoor te zorgen dat uw kantoorpand aan de Label C-verplichting voldoet?
Per 17 oktober 2018 is het Bouwbesluit (2012) gewijzigd. Met die wijziging is het vanaf 1 januari 2023 verboden om een kantoorgebouw in gebruik te nemen of te gebruiken zonder (kort gezegd) het energielabel C. Wanneer moet een huurder meewerken en moet u als verhuurder de kosten betalen?
Per 17 oktober 2018 is het Bouwbesluit (2012) gewijzigd. Met die wijziging is het vanaf 1 januari 2023 verboden om een kantoorgebouw in gebruik te nemen of te gebruiken zonder (kort gezegd) het energielabel C. Welke kantoorgebouwen vallen nu onder deze verplichting en welke niet?
Per 17 oktober 2018 is het Bouwbesluit (2012) gewijzigd. Met die wijziging is het vanaf 1 januari 2023 verboden om een kantoorgebouw in gebruik te nemen of te gebruiken zonder (kort gezegd) een geldig energielabel C. Een belangrijke maatregel voor zowel huurders als verhuurders van kantoorgebouwen.
Op 28 september 2018 heeft de Hoge Raad arrest gewezen in antwoord op prejudiciële vragen over de uitleg van artikel 6:265 BW (ontbinding). De Hoge Raad oordeelt, in navolging van de A-G, dat de 'tenzij-bepaling' niet terughoudend dient te worden toegepast. Ook oordeelt de Hoge Raad dat er geen behoefte is aan bijzondere regels op het gebied van huur en verhuur van sociale woonruimte.
De zogenoemde exceptio plurium litis consortium houdt in dat bij een ‘processueel ondeelbare rechtsverhouding’ alle partijen dienen te worden betrokken. Een geslaagd beroep op deze exceptio komt relatief weinig voor, maar het hof Amsterdam heeft een dergelijk beroep recentelijk gehonoreerd.
