Onlangs heeft De Raad voor Onroerende Zaken (ROZ) na gesprekken met de Autoriteit Consument & Markt (ACM) de model-huurovereenkomsten voor kantoor-en winkelruimtes aangepast. Dit heeft geresulteerd in een belangrijke aanpassing van de ROZ-modellen ten aanzien van de huurprijsaanpassing.
Op 6 februari 2024 is het Ontwerpbesluit besluit tot wijziging van het Besluit huurprijzen woonruimte (Besluit betaalbare huur) aangeboden aan de Tweede Kamer. Dit Ontwerpbesluit is onderdeel van het Wetsvoorstel betaalbare huur. Het Ontwerpbesluit besluit wijzigt onder meer de definitie van “zelfstandige woonruimte” waardoor feitelijk kamergewijze verhuur van één zelfstandige woonruimte (zoals momenteel dikwijls gebruikt), niet langer aantrekkelijk zal zijn voor verhuurders. Het voorgaande met uitzondering van die gevallen waarin de huurders een duurzame gemeenschappelijke huishouding voeren.
De Subsidieregeling Verduurzaming en Onderhoud Huurwoningen (SVOH) is vanaf 1 april 2023 beschikbaar voor alle eigenaren van bestaande huurwoningen. Als particuliere verhuurder of institutioneel belegger kunt u met de SVOH-regeling subsidie krijgen voor energiebesparende maatregelen om de huurwoning(en) te verduurzamen.
Uit de praktijk blijkt dat steeds meer verhuurders van woonruimte de waarborgsommen zien als een verdienmodel. In het aangenomen amendement van het lid Van Baarle bij het Wetsvoorstel Goed Verhuurderschap wordt een wettelijk maximum gesteld op de waarborgsom. Met het amendement wordt beoogd huurders bescherming te bieden tegen het verdienmodel van de verhuurder.
Op 27 februari 2023 heeft minister De Jonge het Wetsvoorstel Betaalbare Huur gepubliceerd. Hieruit blijkt het voornemen om het middenhuursegment te reguleren. Deze blog bevat een korte uiteenzetting van de belangrijkste onderdelen van het wetsvoorstel.
Op 6 december 2022 heeft het Hof Den Haag een arrest gewezen waarbij het hof zich moest buigen over de vraag of een makelaar als bemiddelaar wanprestatie had gepleegd. De vraag of een bemiddelaar tekortschiet in zijn bemiddelingsopdracht wordt regelmatig voorgelegd aan de rechter. Dit arrest betreft een voorbeeld waarin de rechter oordeelt dat inderdaad sprake is van een tekortkoming in de bemiddelings- en beheersopdracht.
De explosieve stijging van grondstoffen zorgt voor veel discussies tussen opdrachtgevers en aannemers. De verwachte stroom aan rechtspraak bleef lange tijd uit en daardoor was het antwoord op de vraag voor wiens rekening de stijgende bouwkosten moesten komen niet duidelijk. Een recente uitspraak van de Raad van Arbitrage in Bouwgeschillen (RvA) schept al wat meer duidelijkheid. De RvA oordeelde dat de stijgende bouwkosten kwalificeren als onvoorziene omstandigheid in de zin van artikel 6:258 BW. De aannemingsovereenkomst kon daarom niet ongewijzigd in stand blijven. Met deze (oppervlakkige) constatering moeten we het voorlopig even doen want de vraag of er vervolgens omstandigheden zijn die voor rekening komen van de aannemer behandelen de arbiters niet. In deze blog gaan we dieper op de uitspraak en het leerstuk van de onvoorziene omstandigheid in.
Bij arrest van 1 april 2022 heeft de Hoge Raad antwoord gegeven op prejudiciële vragen met betrekking tot de verhuiskostenvergoeding van artikel 7:220 BW lid 5 en 6.
Uit het Gronings aardbevingsschade-arrest uit 2019 volgt dat onder omstandigheden een gederfd woongenot een vorm van vermogensschade is die voor vergoeding in aanmerking komt. Ook in andere situaties kan gederfd woongenot een rol spelen. Zo kunnen ook aannemers zich geconfronteerd zien met een dergelijke vordering van hun opdrachtgever indien de (herstel)werkzaamheden langer duren dan verwacht. Dit overigens daargelaten eventuele andere contractuele remedies die een opdrachtgever zou kunnen inroepen zoals bijvoorbeeld korting bij te laat opleveren.
Op 7 februari 2020 heeft de Hoge Raad zich uitgelaten dat het wettelijk systeem van ontslagrecht niet in de weg staat aan de vernietiging van diezelfde overeenkomst op grond van een wilsgebrek. Dit arrest is ook van belang voor het huur- en pachtrecht, omdat daar een vergelijkbaar beschermingsregime geldt. Verhuurders kunnen hier hun voordeel mee doen.
Een wetswijziging in de faillissementswet geeft een huurder de mogelijkheid om in slechte tijden (maar vóór het faillissement) een huurprijsverlaging aan de verhuurder voor te stellen. Indien verhuurder daarmee niet akkoord gaat mag de huurder onder omstandigheden de huurovereenkomst rechtsgeldig opzeggen. Bij nieuwe langlopende huurovereenkomsten adviseren wij om nu al over deze toekomstige regeling na te denken.
Het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden heeft op 15 oktober 2019 geoordeeld dat, hoewel inmiddels geen sprake meer is van een huurachterstand, de stelselmatig te late en/of onvolledige betaling van de huur een tekortkoming oplevert die de ontbinding van de huurovereenkomst rechtvaardigt.
