De Hoge Raad heeft in een interessant arrest van 3 december 2021 een verduidelijking gegeven van het begrip ‘openbaar vaarwater’, en bepaald dat de grondeigenaar intensiever normaal gebruik onder specifieke omstandigheden moet dulden.
Tot voor kort was het in ‘aanbestedingsland’ heel duidelijk: een advies van de Commissie van Aanbestedingsexperts is niet bindend dus daar hoeft een aanbestedende dienst in feite geen gehoor aan te geven. De Politie handelde aldus, maar werd teruggefloten door de Haagse voorzieningenrechter. Die oordeelde dat hoewel adviezen van de CvAE niet bindend zijn, het wél onzorgvuldig is om een advies van de CvAE zonder toelichting in de wind te slaan en de betreffende aanbestedingsprocedure ongewijzigd voort te zetten.
Valorisatie is vaak niet mogelijk zonder de inzet van zowel publieke als private middelen. Als bij valorisatie (ook) ondernemingen betrokken zijn, is het raadzaam dat de valoriserende partijen rekening houden met het staatssteunverbod en de uitzonderingen daarop.
In een recent vonnis oordeelt de rechtbank Amsterdam dat twee leden van de beoordelingscommissie moeten worden vervangen, om zo de onafhankelijkheid en objectiviteit bij een herbeoordeling te kunnen waarborgen. De rechtbank voegt hiermee een smaak toe aan de opties waar voorzieningenrechters in geval van een gebod tot herbeoordeling tot nu toe vaak voor kozen, namelijk het ongewijzigd laten van de beoordelingscommissie of het laten instellen van een geheel nieuwe beoordelingscommissie.
In een recent vonnis oordeelt de Haarlemse voorzieningenrechter dat de aanbestedende dienst enkele eisen stelt die disproportioneel zijn omdat ze onhaalbaar zijn, en dat een aantal contractsbepalingen disproportioneel is. Opvallend is dat de rechter het disproportioneel acht om alle risico’s die de huidige marktsituatie (de Coronacrisis, de grondstoffencrisis en de oorlog in Oekraïne) met zich brengt bij de opdrachtnemer te leggen.
Een terechte uitspraak van de Bossche voorzieningenrechter: als de aanbestedingsstukken voorschrijven dat éérst kwaliteit en dan pas prijs beoordeeld worden, dan moet die volgorde ook worden aangehouden. Afwijking van de aangekondigde procedure leidt tot heraanbesteding.
In een uitspraak van 20 april 2022 heeft de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State inzichtelijk gemaakt wat de eventuele gevolgen zijn van het Didam-arrest in het kader van de uitvoerbaarheid van een bestemmingsplan.
Op 15 maart 2022 heeft het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb) zich uitgelaten over een besluit van de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) waarin zij na klachten van een GGZ-aanbieder geweigerd heeft onderzoek in te stellen naar de aanmerkelijke marktmacht (AMM) van Zilveren Kruis. Het beroep is ongegrond, maar de uitspraak bevat een aantal mooie overwegingen van het CBb over de algemene toezichtstaak van de NZa inzake AMM. Hierna staan wij stil bij de de AMM-bevoegdheid van de NZa, de standpunten van de zorgaanbieder en de NZa en de overwegingen van het CBb daarover.
Bij het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden speelde recentelijk een casus waarin de vraag aan de orde kwam of de gemeente Leeuwarden zich kon beroepen op artikel 2.24 sub b van de Aanbestedingswet 2012, kort gezegd de uitzondering voor de verhuur van onroerende zaken. Het hof heeft geoordeeld dat de gemeente geen beroep toekomt op die uitzondering en dat de opdracht in beginsel diende te worden aanbesteed. Het hof komt tot deze conclusie nu volgens het hof de overeenkomst dient te worden gekwalificeerd volgens de regels van het Unierecht en de gemeente er niet in is geslaagd te onderbouwen dat het hoofdonderwerp van de overeenkomst de huur van een onroerende zaak betrof. In dit artikel gaan wij dieper in op deze casus en de combinatie van huurovereenkomsten en dienstverleningsaspecten vanuit aanbestedingsrechtelijk perspectief.
Op 14 april 2022 heeft staatsraad advocaat-generaal Nijmeijer een conclusie uitgebracht over delegatie bij bestemmingsplannen met verbrede reikwijdte. In zijn conclusie gaat de staatsraad A-G in op de vraag of het delegeren van de bevoegdheid om een bestemmingsplan met verbrede reikwijdte te herzien rechtmatig is, en of beroep tegen een door B&W vastgesteld veegplan ook gericht kan zijn tegen gelijkluidende planregels uit het eerder door de raad vastgestelde bestemmingsplan.
In een recent vonnis oordeelt de rechtbank Rotterdam over de vraag of een aanbesteder op grond van zijn motiveringsplicht gehouden is om de inschrijvingsprijs van de winnende inschrijver mee te delen. Anders dan de rechtbank Midden-Nederland in een vergelijkbare zaak, oordeelt de Rotterdamse rechtbank in lijn met haar eerdere jurisprudentie dat bij de motivering van een afwijzing niet de prijs van de winnende inschrijving bekend gemaakt hoeft te worden.
