Een bedrijfscultuur die niet in lijn is met de binnen de organisatie geldende gedragsregels, staat gegarandeerd in de weg aan effectief en preventief integriteitsbeleid. Maar waarom is de bedrijfscultuur nog relevant wanneer er duidelijke regels zijn gesteld aan het personeel? En waarom is arbeidsrechtelijk gezien consequent handhaven in lijn met het beleid en de gedragsregels zo belangrijk?
In de voorgaande blogs is vanuit verschillende (arbeidsrechtelijke) invalshoeken stilgestaan bij het belang van een geïntegreerd integriteitsbeleid en de gedragscode als onmisbaar onderdeel daarvan. Werkgevers die beschikken over kenbare en op schrift gestelde gedragsregels hebben een betere uitgangspositie bij het omgaan met risico’s rond niet-integer handelen van personeel. Dit roept de vraag op hoe werkgevers kunnen zorgen voor een succesvolle implementatie van de gedragscode binnen de organisatie. En minstens even belangrijk: hoe houd je de inhoud van de gedragscode “levend”?
“Kwart grootste familiebedrijven nog niet in anti-witwasregister”, kopte NOS vanmorgen. Om vervolgens in de tekst aan te geven dat een deel van de (familie)bedrijven zich “verschuilen” achter een pseudo-UBO. De vraag is: kan dat?
De ACM heeft Liander in 2019 beboet wegens niet tijdig aansluiten van een snellaadstation van Fastned. Op 2 december 2021 heeft de ACM dit boetebesluit ingetrokken. Op basis van recente jurisprudentie van het Hof van Justitie concludeert de ACM nu dat de wetgever niet bevoegd was om een concrete aansluittermijn van 18 weken bij wet voor te schrijven. Volgens de ACM is de 18-wekentermijn uit de E-wet aldus onverbindend en kan het boetebesluit niet overeind blijven.
Uiterlijk 1 augustus 2022 moet de Europese Richtlijn betreffende transparante en voorspelbare arbeidsvoorwaarden in de Europese Unie in de Nederlandse wetgeving geïmplementeerd zijn. Deze richtlijn brengt ingrijpende gevolgen met zich mee. In dit artikel wordt stilgestaan bij de verplichtingen en gevolgen van de richtlijn met betrekking tot (verplichte) scholing.
Op 23 juli 2021 heeft de Europese Commissie een verruiming van de Algemene Groepsvrijstellingsverordening (AGVV) gepubliceerd. Lidstaten zijn hierdoor niet langer verplicht staatssteun aan de Commissie te melden wanneer die steun valt onder het toepassingsgebied van Europese investeringsprogramma’s en/of bedoeld is voor verduurzaming en digitalisering.
Op 17 december 2020 heeft de Minister van Economische Zaken en Klimaat het wetsvoorstel Energiewet ter consultatie gelegd. De Nieuwe Energiewet beoogt de huidige Gaswet en Elektriciteitswet 1998 te vervangen en een modern en geactualiseerd ordeningskader te bieden dat (1) de energietransitie ondersteunt en stimuleert en tegelijkertijd (2) bijdraagt aan het doel van een schone, waaronder CO2-arme energievoorziening die ruimtelijk inpasbaar, veilig, betrouwbaar en betaalbaar is.
Op 17 maart 2020 heeft Minister Hoekstra het fiscale stimuleringspakket van 12 maart 2020 voor bedrijven en instellingen aangevuld. De maatregelen zijn ingevoerd in verband met de opvang van liquiditeitsproblemen die zijn ontstaan als gevolg van het corona-virus. Het kabinet en de Belastingdienst komen regelmatig met een update en nadere toelichting voor belastingplichtige bedrijven en instellingen. In de deze blog worden de maatregelen in het kort behandeld en toegelicht. Dit is een update tot 2 april 2020.
Oproep aan UWV en/of minister Koolmees om te verduidelijken of de schadevergoeding (gelijk aan transitievergoeding) voor gepensioneerde ex-werknemer wordt gecompenseerd.
Wat zijn de financiële gevolgen als u de tijdstippen van een gedane oproep wijzigt of uiteindelijk besluit een oproepkracht alsnog af te bellen?
Volgens wet- en regelgeving moet de consument op basis van juiste en volledige informatie in staat gesteld worden om een weloverwogen aankoopkeuze te maken. Maar bedrijven hebben online steeds meer mogelijkheden om gegevens die zij hebben verzameld gericht in te zetten om consumenten te verleiden tot bepaalde keuzes of aankopen. Wanneer wordt verleiding misleiding? De Autoriteit Consument en Markt geeft met een rapport concreet invulling aan de norm wanneer sprake is van misleiding op internet.
Binnen de beperkte ruimte die een aanbestedende dienst heeft om een inschrijver herstel te bieden is het toegestaan om een te laat ingediend bewijsstuk alsnog te accepteren als dat bewijsstuk dateert van vóór de uiterste indieningstermijn. Als het bewijsstuk dateert van na die datum is herstel niet toegestaan, zo oordeelde de voorzieningenrechter van de rechtbank Noord-Nederland onlangs.
