De European Data Protection Board (EDPB) geeft aan de hand van 18 voorbeelden verdere verduidelijking over hoe met datalekken en de melding daarvan moet worden omgegaan.
De Hoge Raad heeft op 11 december 2020 het cassatieberoep tegen het oordeel van het hof 's-Hertogenbosch dat de werkgever voor 25% aansprakelijk is voor door een werknemer opgelopen blaaskanker verworpen met toepassing van artikel 81 RO.
Gisteren publiceerde de Kwaliteitsraad van het Zorginsituut Nederland het Landelijk Kwaliteitsstatuut GGZ. Het kwaliteitsstatuut beschrijft de minimale kwaliteitsnormen waaraan een zorgaanbieder moet voldoen om goede GGZ te kunnen bieden. De organisatie van zorgverlening staat centraal, waarbij de nadruk ligt op de rollen van de betrokken zorgverleners. Het kwaliteitsstatuut biedt met name helderheid over het regiebehandelaarschap voor vrijgevestigden en GGZ-instellingen. Het Landelijk Kwaliteitsstatuut vervangt het Model Kwaliteitsstatuut dat vanaf 2017 van kracht was.
In het verzekeringsrecht geldt: 'de verzekering volgt het belang'. Op grond van art. 7:948 BW gaat een verzekering van een zaak op de verkrijger van de zaak over. De overgang duurt echter niet lang: binnen één maand moet de verkrijger aan de verzekeraar laten weten of hij de verzekering wil voorzetten, anders vervalt de verzekering alsnog. Als de verzekerde dit verzuimt te doen, kan de verzekeraar dekking weigeren, tenzij de verzekerde kan aantonen dat ook bij een tijdige voortzettingsverklaring de verzekering zou zijn voortgezet. Een recent arrest van het Hof Den Haag over deze materie laat opnieuw licht schijnen op deze juridische materie.
Het Europees Parlement heeft op 24 november 2020 ingestemd met een nieuwe richtlijn voor massaschadeclaims (richtlijn 2018/0089). De nieuwe regels stellen EU-consumenten in staat om samen binnenlandse en grensoverschrijdende massaschadeclaims in te stellen.
Een rechtsvordering tot schadevergoeding verjaart in ieder geval door verloop van twintig jaren na de gebeurtenis waardoor de schade is veroorzaakt. In onderhavig geval vond de schadeveroorzakende gebeurtenis plaats in 1992 toen de notaris verzuimde de huwelijkse voorwaarden in het huwelijksgoederenregister in te schrijven, zodat de vordering jegens de notaris is verjaard. De verjaring kan niet door erkenning worden gestuit indien die reeds is voltooid. Daar komt bij dat een kantoordirecteur niet zomaar tot erkenning kan overgaan; het is gebruikelijk dat eerst de verzekeringsmaatschappij wordt geïnformeerd en daarna pas over de mogelijke aansprakelijkheid wordt gesproken.
De Hoge Raad heeft geoordeeld dat het beroep van een verzekeraar op de grenzen van een primaire dekkingsomschrijving in een verzekering naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar kan zijn. Het moet dan wel gaan om bijzondere omstandigheden. Dat de achterliggende gedachte achter een bepaalde dekkingsvoorwaarde in een concreet geval niet opgaat, maakt het beroep van een verzekeraar op die voorwaarde niet onaanvaardbaar.
De partij die in het ongelijk wordt gesteld wordt - conform de welbekende regel van artikel 237 Rv - in de proceskosten veroordeeld. Maar wat nou als een partij inhoudelijk (ten aanzien van de grondslag van de vordering) in het gelijk wordt gesteld, maar de rechter slechts een deel van het door die partij gevorderde bedrag toewijst? A-G van Peursem gaat in een lezenswaardige conclusie in op - onder meer - die vraag.
Eén van de aanbevelingen van Fox-IT na de grote ransomware-aanval die afgelopen december plaatsvond op de Universiteit Maastricht, was: oefenen. “Oefen planmatig met verschillende crisis scenario’s en verbeter de opgestelde plannen waar nodig.”
Het Gerechtshof Den Haag heeft recent geoordeeld dat de Staat als wegbeheerder aansprakelijk is voor de schade van de nabestaanden van een weggebruiker die om het leven is gekomen na een val tussen twee gedeeltes van de Hagesteinsebrug tussen Vianen en Nieuwegein, terwijl hij een vrachtwagenchauffeur die tegen de middenvangrail van de brug was gebotst, te hulp wilde schieten.
Dat is een veelvoorkomende vraag in de juridische praktijk. Het antwoord hierop is (deels) afhankelijk van de “omstandigheden van het geval". Een in de juridische literatuur inmiddels veelgebruikte frase, maar er valt wel richting te geven aan het antwoord op de vraag.
