In het wetsvoorstel wordt onder andere de mogelijkheid geboden om tijdelijke huurovereenkomsten tijdelijk te verlengen, zonder dat de huurder een beroep toekomt op huurbescherming. Beoogd wordt tijdelijke huurovereenkomsten flexibeler in te zetten en maatwerk te kunnen bieden.
Inmiddels zijn we ruim een halfjaar verder sinds de eerste coronamaatregelen zijn ingegaan. Na een korte versoepeling zijn eind september 2020 wederom nieuwe maatregelen van kracht geworden in verband met de ‘tweede coronagolf’. In dit kennisartikel bespreken we hoe rechters de afgelopen maanden hebben geoordeeld over de kwalificatie van de Coronacrisis als gebrek en onvoorziene omstandigheid. Verder bespreken we een uitspraak van afgelopen week waarin de rechter zich uitspreekt over de nieuwe maatregelen.
Afgelopen vrijdag heeft de Hoge Raad uitspraak gedaan in een Caribische zaak met betrekking tot Timeshare-overeenkomsten. De ‘Koop breekt geen huur-regel’ (art. 7:226 BW) was in die casus niet van toepassing. Bovendien plaatst de Hoge Raad nog een interessante opmerking over gevallen waarin art. 7:226 BW toch wél de rechten van de huurders kan beschermen.
Afgelopen week oordeelt de rechtbank Noord-Nederland in kort geding dat de gedwongen sluiting van een café op grond van de Coronamaatregelen het huurgenot ontneemt. Dit vormt een gebrek waardoor huurder aanspraak kan maken op huurprijsvermindering, mits dit niet contractueel is uitgesloten. Verder bespreken we nog twee andere uitspraken, om zo een beeld te geven van hoe rechters omgaan met de Coronacrisis in huurverhoudingen.
Het wetsvoorstel voor de 'Tijdelijke wet verlenging tijdelijke huurovereenkomsten' is bekendgemaakt. De wet maakt het mogelijk om tijdelijke huurovereenkomsten die zouden eindigen tussen 31 maart en 1 juli 2020, te verlengen met één, twee of drie maanden.
Minister Veldhoven van Milieu en Wonen en de verhuurdersorganisaties en brancheverenigingen (Aedes, IVBN, Kences, Vastgoed Belang) hebben afgesproken om tijdelijk geen huisuitzettingen te doen. Dit om ervoor te zorgen dat huurders die getroffen worden door de Coronacrisis niet op straat belanden. Verder heeft de minister spoedwetgeving aangekondigd die ziet op tijdelijke huurovereenkomsten.
Per 17 oktober 2018 is het Bouwbesluit (2012) gewijzigd. Met die wijziging is het vanaf 1 januari 2023 verboden om een kantoorgebouw in gebruik te nemen of te gebruiken zonder (kort gezegd) het energielabel C. Wat kunt u als huurder doen om ervoor te zorgen dat uw kantoorpand aan de Label C-verplichting voldoet?
Per 17 oktober 2018 is het Bouwbesluit (2012) gewijzigd. Met die wijziging is het vanaf 1 januari 2023 verboden om een kantoorgebouw in gebruik te nemen of te gebruiken zonder (kort gezegd) het energielabel C. Wanneer moet een huurder meewerken en moet u als verhuurder de kosten betalen?
Per 17 oktober 2018 is het Bouwbesluit (2012) gewijzigd. Met die wijziging is het vanaf 1 januari 2023 verboden om een kantoorgebouw in gebruik te nemen of te gebruiken zonder (kort gezegd) het energielabel C. Welke kantoorgebouwen vallen nu onder deze verplichting en welke niet?
Per 17 oktober 2018 is het Bouwbesluit (2012) gewijzigd. Met die wijziging is het vanaf 1 januari 2023 verboden om een kantoorgebouw in gebruik te nemen of te gebruiken zonder (kort gezegd) een geldig energielabel C. Een belangrijke maatregel voor zowel huurders als verhuurders van kantoorgebouwen.
Het hof (Arnhem-Leeuwarden) heeft in deze zaak geoordeeld dat het gebruiken van een strook grond als landbouwgrond niet leidt tot (ondubbelzinnig) bezit. Volgens het hof kan een dergelijk gebruik ook duiden op huur, pacht of bruikleen. Het hof concludeert dan ook dat aan het bezitsvereiste niet is voldaan en dat het beroep van de akkerbouwer op (verkrijgende en bevrijdende) verjaring niet slaagt.
Op 28 september 2018 heeft de Hoge Raad arrest gewezen in antwoord op prejudiciële vragen over de uitleg van artikel 6:265 BW (ontbinding). De Hoge Raad oordeelt, in navolging van de A-G, dat de 'tenzij-bepaling' niet terughoudend dient te worden toegepast. Ook oordeelt de Hoge Raad dat er geen behoefte is aan bijzondere regels op het gebied van huur en verhuur van sociale woonruimte.
