De Wet voorkeursrecht gemeenten (Wvg) biedt gemeenten een nuttig instrument om regie te houden op ruimtelijke ontwikkelingen. In haar uitspraak van 19 augustus 2020 oordeelt de Afdeling bestuursrechtspraak over de aanwijzing van gronden in de gemeente Nunspeet, en gaat hij nader in op de eisen die aan de motivering en belangenafweging worden gesteld.
De meeste openbare wegen in Nederland liggen op gemeentegrond en hebben een openbare bestemming. Toch komt ook het regelmatig voor dat er conflicten ontstaan met de overheid of tussen burgers over de vraag of een weg op privéterrein openbaar is. In dit artikel bespreken wij wanneer een weg openbaar is en wat de belangrijkste gevolgen zijn voor particuliere grondeigenaren.
Vorige week sloot de consultatieronde naar de wijziging van de Wet langdurige zorg. In deze blog leggen wij kort uit welke wijzigingen de wetgever voornemens is om door te voeren.
Sinds 1 juli 2018 moeten parkeernormen worden opgenomen in een bestemmingsplan. De planregels moeten waarborgen dat er in voldoende parkeergelegenheid wordt voorzien voor elke binnen het bestemmingsplan te realiseren ontwikkeling. Uit een uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (ABRvS) van 2 september 2020 (ECLI:NL:RVS:2087) blijkt maar weer eens dat een bestemmingsplan staat of valt bij een zorgvuldige voorbereiding van de berekening van de parkeerbehoefte.
Het intrekken en terugvorderen van persoonsgebonden budgetten op grond van de Wmo blijkt niet eenvoudig voor gemeenten. De lat daarvoor lijkt gelet op het vereiste van dubbele opzet hoog te liggen. Dit leggen wij in onderstaande blog uit aan de hand van een recente uitspraak.
Gemeenten worden in toenemende mate actiever bij het controleren van zorgaanbieders in het sociaal domein en het terugvorderen van onrechtmatig gedeclareerde zorggelden. Toch lopen gemeenten hierbij soms tegen de grenzen van hun juridische mogelijkheden aan. Wij bespreken twee recente uitspraken die dit illustreren.
In dit derde en laatste deel over fraude in de Wmo een blog waarin het aansprakelijk stellen van de bestuurder van de zorgaanbieder centraal staat.
In dit tweede deel over fraude onder de Wmo behandelen wij een civiele uitspraak van de rechtbank Gelderland waarin terugbetaling van zorggelden wordt gevorderd op basis van ongerechtvaardigde verrijking.
Uit de rechtspraak blijkt dat gemeenten steeds meer ruimte nemen en krijgen op fraude met declaraties aan te pakken. Wij spreken drie recente uitspraken die in dit kader aandacht verdienen.
Aanbieding van een stuk bij andere postbedrijven dan PostNL geldt nu ook als ‘terpostbezorging’ in de zin van artikel 6:9 lid 2 Awb. Dat oordeelt de Afdeling in een uitspraak op 15 juli 2020 (ECLI:NL:RVS:2020:1682), waarmee wordt aangesloten bij de recente jurisprudentie van de Centrale Raad van Beroep.
Het Gerechtshof Den Haag bevestigt in hoger beroep het oordeel van de voorzieningenrechter dat tien gemeenten in de regio Den Haag geen reële kostprijzen boden bij de inkoop van jeugdzorg. In deze blog leggen wij kort uit waar deze uitspraak over gaat en de betekenis ervan voor de vaststelling van reële kostprijzen binnen de jeugdzorg.
De voorwaarde dat een belanghebbende alleen toegang heeft tot de rechter wanneer hij in het kader van de uniforme openbare voorbereidingsprocedure van afdeling 3.4 Awb ook zienswijzen heeft ingediend, is in strijd met het Verdrag van Aarhus. Dat is de conclusie van A-G Bobek aan het Hof van Justitie in een Nederlandse milieuzaak.
