Wie op zijn homepage geen privacyverklaring heeft die conform de voorschriften is, kan op straffe van aanzienlijke boetes een verbod opgelegd krijgen om zijn homepage online te zetten. Dit geldt met name wanneer niet voldaan wordt aan de informatieplichten op grond van artikel 13 AVG.
Wat bij de rechtbanken voor arbeidszaken al langer bekend is, moeten nu ook de rechtbanken van eerste aanleg en beroep leren: het is mogelijk een huurcontract eerst buitengewoon en tegelijkertijd subsidiair met de wettelijke opzegtermijn op te zeggen. Dit heeft het voordeel dat indien de buitengewone opzegging het contract niet beëindigt, er een beëindiging door de reeds subsidiair met de wettelijke opzegtermijn gedane opzegging plaats kan vinden.
De problematiek van de afdwingbaarheid van arbeidsrechtelijke concurrentiebedingen en het daaraan verbonden belang om contractuele boetes overeen te komen, verduidelijkt aan de hand van actuele rechtspraak door de Duitse federale rechtbank voor arbeidszaken.
Anders dan bij een dienstverband met een werknemer, is het bij een aanstellingsovereenkomst van een directeur mogelijk om de overeenkomst mondeling te beëindigen, tenzij in de overeenkomst zelf een afwijkende regeling is vastgelegd. Dit heeft de rechtbank voor arbeidszaken van de Duitse deelstaat Sleeswijk-Holstein in april 2018 in een zaak beslist.
Sinds in mei van dit jaar in Duitsland de Datenschutzgrundverordnung (DSGVO) en in Nederland de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AGV) van kracht is gegaan, zijn veel ondernemers zich, mede door de hoge boetes, bewust van privacybescherming in het algemeen en die van hun medewerkers in het bijzonder. Dat privacyverklaringen noodzakelijk zijn, mag bij de meeste ondernemers inmiddels wel bekend zijn. Dat de naleving van privacyrechtelijke voorschriften ook na een ontslag nog van belang kan zijn, is bij veel werkgevers mogelijk nog niet voldoende bekend.
Nieuwe jurisprudentie van het Bundesgerichtshof (het hoogste Duitse federale gerechtshof) betreffende visueel onderhoud in (ver)huurrelaties. Een contract waardoor de volgende huurder wordt belast met de renoveringsverplichting van de voorgaande huurder heeft geen rechtskracht tegenover de verhuurder.
Het conservatoir beslag speelt in de Nederlandse incassopraktijk een grote rol. Na het verkrijgen van verlof kan conservatoir beslag gelegd worden op vermogensbestanddelen van de wederpartij. Maar wat nu als het om een schuldenaar gaat met vermogensbestanddelen in Duitsland?
Nederlanders en Duitsers drijven veel handel met elkaar. Meestal zijn de verhoudingen goed en profiteren beide partijen van de samenwerking. Indien er echter een conflict ontstaat, dan wordt een civiele procedure in Duitsland in sommige gevallen onvermijdelijk. Wanneer u in Duitsland een civiele procedure wilt starten of partij wordt bij een procedure, dan is het goed om te weten dat het Duitse procesrecht op bepaalde punten wezenlijk afwijkt van het Nederlandse.
Sinds 2008 bestaat in Duitsland de Unternehmergesellschaft (UG). De UG is geen opzichzelfstaande rechtsvorm, maar een instapvariant van de GmbH, een zogenoemde mini-GmbH. De UG heeft net als de GmbH een opzichzelfstaande rechtspersoonlijkheid, een naam (firma) en wordt vertegenwoordigd door directeuren. Ook het vermogen van de UG dient strikt te worden gescheiden van het vermogen van de aandeelhouders. Aangezien de UG een aparte variant van de GmbH is, gelden voor de UG ook alle regels die voor een traditionele GmbH gelden. Wat is er dan anders?
Wij hebben vaak cliënten die hun Nederlandse voorwaarden willen laten vertalen omdat ze op de Duitse markt actief willen worden. Uit dit artikel zal blijken dat dit geen zin heeft.
Begin dit jaar heb ik reeds over de in januari 2018 van kracht geworden nieuwe bepalingen van de Duitse wetgeving met betrekking tot overeenkomsten inzake de aanneming van werk en koopovereenkomsten geschreven en over de gevolgen daarvan voor de bouwbranche. Hoe zit het met de beperking van aansprakelijkheid van de verkoper in Algemene Voorwaarden? Is dat op grond van de nieuwe bepalingen mogelijk?
In een recent arrest heeft de hoogste Duitse rechter geoordeeld dat zogenaamde ‘Schriftformheilungsklauseln’ in huurcontracten ongeldig zijn.
