Al eerder wijdden wij een artikel aan bestuurdersaansprakelijkheid in verband met het doen van selectieve betalingen. In een recent arrest van 17 januari 2020 heeft de Hoge Raad geoordeeld dat een selectieve betaling in het zicht van faillissement niet altijd hoeft te leiden tot (privé) aansprakelijkheid van de bestuurder.
Op 30 april 2018 kwam de Ondernemingskamer (OK) in de enquêteprocedure bij zorginstelling DeSeizoenen tot het oordeel dat er gegronde redenen waren voor twijfel aan een juist beleid en een juiste gang van zaken. Dit oordeel had specifiek betrekking op de besluitvorming omtrent de verwerving en exploitatie van vastgoed in 2016. In haar uitspraak van 24 januari 2020 heeft de OK vastgesteld dat er bij die besluitvorming onzorgvuldig is omgegaan met het op dat moment bestaande belangenconflict. Derhalve is in die periode volgens de OK sprake geweest van wanbeleid.
De supercell die op 23 juni 2016 over (zuidelijk) Nederland trok, is vermoedelijk de stormbui die in Nederland tot de meeste procedures ooit over verzekering van storm heeft geleid. Gisteren verscheen na ruim 3,5 jaar weer een nieuwe uitspraak over deze supercell, inmiddels de tiende uitspraak. Het betreft een arrest van het Hof Den Haag, waarin het hof afwijkt van het oordeel van de Rechtbank Den Haag in die zaak.
In dit blog bespreek ik een uitspraak van het Hof Den Bosch inzake eventuele externe gevolgen van een overeenkomst gesloten in strijd met de statutaire tegenstrijdig belangregeling van een stichting.
Massaschade leidt tot een aantal complicaties als het gaat om de verzekering ervan.
In het geval een rechtspersoon wordt veroordeeld tot betaling en niet aan die betalingsverplichting voldoet, kan de (indirect) bestuurder daarvoor onder bepaalde omstandigheden met succes aansprakelijk worden gehouden.
Drie recente arresten van het Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden gaan over het (bewijs)vermoeden van onbehoorlijke taakvervulling en het ontzenuwen daarvan door de bestuurder. Ook al wordt onweerlegbaar vermoed dat de bestuurder zijn taak onbehoorlijk heeft vervuld, is hij daarvoor niet per se aansprakelijk.
Een collectieve actie door Stichting Volkswagen Car Claim tegen onder andere Volkswagen en 56 Nederlandse autodealers naar aanleiding van de ‘Dieselgate’ is door de Rechtbank Amsterdam grotendeels ontvankelijk verklaard (ECLI:NL:RBAMS:2019:8741). De collectieve actie is gestart ten behoeve van bezitters van auto’s met sjoemelsoftware en gericht op het vaststellen van aansprakelijkheid en de mogelijkheid tot ontbinding van de koopovereenkomsten van de auto’s.
Vandaag (4 december 2019) is bij Koninklijk Besluit vastgesteld dat de Wet afwikkeling massaschade in collectieve actie (Wamca) en het besluit register collectieve acties treden in werking met ingang van 1 januari 2020.
De Hoge Raad heeft arrest gewezen in de 'Stop de Banken zaak'. Belangenorganisaties ‘Stop de banken’ en ‘Euribar’ zijn in die zaak in een collectieve procedure opgekomen tegen de inhoud en toepassing van wijzigingsbedingen op grond waarvan de bank de opslagen op de rente bij hypothecaire leningen kon wijzigen. Zowel de rechtbank als het hof gaven de belangenorganisaties gelijk en vernietigden de bedingen. De ABN AMRO heeft cassatie ingesteld en deels gelijk gekregen. Lees hier meer over de achtergronden en uitspraak van de Hoge Raad.
Hoe ver strekt een door een algemene vergadering van aandeelhouders verleende decharge aan een bestuurder en op welke juridische aansprakelijkheidsgrondslagen ziet deze decharge? In zijn arrest van 22 oktober 2019 (ECLI:NL:GHAMS:2019:3820) beantwoordt het Hof Amsterdam deze vragen.
In geval van massaschade is er een grote groep van benadeelden met schade. Schadevergoeding per individueel geval vorderen en afwikkelen vergt dan veel tijd, geld en energie. Daarom is onlangs de Wet afwikkeling massaschade in collectieve actie (WAMCA) aangenomen.
