De meeste zorgaanbieders moeten een openbare Jaarverantwoording Zorg publiceren. In deze blogreeks gaan wij in op het doel van de Jaarverantwoording, de reikwijdte, de inhoud, de openbaarmaking en de termijnen. Dit is deel 2: inhoud van de Jaarverantwoording Zorg.
De meeste zorgaanbieders moeten een openbare Jaarverantwoording publiceren. In deze blogreeks gaan wij in op het doel van de Jaarverantwoording, de reikwijdte, de inhoud, de openbaarmaking en de termijnen. Dit is deel 1: doel en reikwijdte.
Recent zijn Kamervragen gesteld over gelden die door onder meer bedrijven uit de medische industrie (direct of indirect) betaald worden aan medisch specialisten. Betalingen door fabrikanten van medische hulpmiddelen aan medisch specialisten zijn niet ongebruikelijk. In deze blogreeks gaan wij nader in op de voorwaarden die gelden voor dergelijke betalingen binnen de zorg.
Recent zijn Kamervragen gesteld over gelden die door onder meer bedrijven uit de medische industrie (direct of indirect) betaald worden aan medisch specialisten. Betalingen door fabrikanten van medische hulpmiddelen aan medisch specialisten zijn niet ongebruikelijk. In deze blogreeks gaan wij nader in op de voorwaarden die gelden voor dergelijke betalingen binnen de zorg.
Recent zijn kamervragen gesteld over gelden die door onder meer bedrijven uit de medische industrie (direct of indirect) betaald worden aan medisch specialisten. Betalingen door fabrikanten van medische hulpmiddelen aan medisch specialisten zijn niet ongebruikelijk. In deze blogreeks gaan wij nader in op de voorwaarden die gelden voor dergelijke betalingen binnen de zorg.
Binnen het bestuursrechtelijk gezondheidsrecht luisteren de regels nauw. Belanghebbenden moeten tijdig bezwaar aantekenen tegen bestuursrechtelijke besluiten indien zij het niet met die besluiten eens zijn. Besluiten krijgen immers na zes weken formele rechtskracht waardoor het niet meer mogelijk is tegen die besluiten op te komen. Wie als belanghebbende kan worden aangemerkt en vanaf welk moment de bezwaartermijn gaat lopen zijn in dit kader belangrijke vragen. Een recente uitspraak van de rechtbank Noord-Nederland illustreert hoe belangrijk het is om, ook in het sociaal domein, een goede basiskennis van het bestuursprocesrecht te hebben.
In de Jeugdwet is geregeld welke gemeente financieel verantwoordelijk is voor de jeugdhulp, ook wel het woonplaatsbeginsel genoemd. Per 1 januari 2022 wordt het nieuwe woonplaatsbeginsel van kracht. Wat gaat precies veranderen en waarom?
In de (kersverse) gemeente Eemsdelta heeft het college van B&W een maatwerkvoorziening individuele begeleiding verstrekt aan een cliënt in de vorm van een persoonsgebonden budget (pgb). Het betreffende pgb was gebaseerd op het tarief dat de gemeente voor het sociaal netwerk hanteert, een lager tarief dan de kostprijs voor ‘professionele zorg’ betaalt. De cliënt tekent tegen dit besluit bezwaar aan. De cliënt koopt weliswaar bij zijn moeder zorg in, maar zijn moeder is in dit geval tevens een professioneel zorgverlener. In deze uitspraak verduidelijkt de Centrale Raad van Beroep (hierna: Raad) dat een professionele zorgverlener geen aanspraak maakt op het ‘professionele’ uurtarief indien die zorgverlener tot het sociale netwerk van de cliënt behoort.
Het Gerechtshof Den Haag bevestigt in hoger beroep het oordeel van de voorzieningenrechter dat tien gemeenten in de regio Den Haag geen reële kostprijzen boden bij de inkoop van jeugdzorg. In deze blog leggen wij kort uit waar deze uitspraak over gaat en de betekenis ervan voor de vaststelling van reële kostprijzen binnen de jeugdzorg.
Het coronavirus (ook wel 'COVID-19') is op 28 januari 2020 door de Minister voor Medische Zorg aangemerkt als een groep A-infectieziekte in de zin van de Wet publieke gezondheid ('Wpg'). Dit brengt met zich dat een arts die bij een patiënt het coronavirus vaststelt of een vermoeden heeft van besmetting met het virus, dit moet melden aan de gespecialiseerd arts infectieziektebestrijding van de gemeentelijke gezondheidsdienst (GGD).
Een eenmaal met de patiënt tot stand gekomen geneeskundige behandelingsovereenkomst kan niet zonder meer eenzijdig worden opgezegd door de hulpverlener. De wet schrijft voor dat de hulpverlener de overeenkomst enkel kan opzeggen in geval van 'gewichtige redenen'. Maar ook wanneer die gewichtige redenen aanwezig zijn, gelden zorgvuldigheidseisen die de hulpverlener in acht moet nemen voordat de overeenkomst mag worden beëindigd. Dit blog biedt een algemeen kader en tips met betrekking tot de (zorgvuldige) eenzijdige beëindiging van de geneeskundige behandelingsovereenkomst door de hulpverlener.
Het besluit van 22 december 2018 voor de vrijstelling in de vennootschapsbelasting in de zorg is op 13 december 2019 aangevuld met beleid voor de jeugdzorg. Bovendien zijn enkele wijzigingen en versoepelingen aangebracht in de governance-vereisten bij Zorg-BV's als (klein)dochtermaatschappijen van zorgorganisaties. In dit artikel wordt ingegaan op deze aanvullingen.
