De Europese Commissie is momenteel bezig met de herziening van de Groepsvrijstelling Verticale Overeenkomsten. De eerste voorstellen tot aanpassing zijn inmiddels gepubliceerd. Ze geven een eerste aanwijzing voor de toekomst van de Groepsvrijstelling en de Europese Commissie heeft daarover op 18 december 2020 een publieke consultatie geopend.
Wat als er (een onderdrempelige opdracht zonder bezwaartermijn) definitief is gegund en achteraf moet worden geconcludeerd dat de aanbestedingsprocedure zo gebrekkig is dat eigenlijk een intrekking en heraanbesteding (had) moet(en) plaatsvinden?
Recent hebben zowel de Arnhemse kort gedingrechter als de Commissie van Aanbestedingsexperts duidelijk gemaakt dat subjectiviteit in een beoordelingssystematiek is toegestaan, mits voldaan is aan bepaalde (objectieve) randvoorwaarden.
U bent een commercieel bedrijf dat als een tussenpersoon fungeert voor de kopende of verkopende partij. Of u bent een bedrijf dat een (online) platform aanbiedt waarop derden hun producten kunnen verkopen. Dan bestaat de kans dat uw bank of betaaldienstverlener denkt dat u een handelsplatform bent dat betaaldiensten verleent. Soms moet u van uw bank of betaaldienstverlener dan een Wft-jurist inschakelen voor onafhankelijk advies. Wat is er precies aan de hand? En mogen zij dit zomaar van u vragen?
Zorgaanbieders kunnen gebruik maken van financiële derivaten in het kader van hun financiën. Met derivaten kunnen zorgaanbieders risico's als gevolg van rentewijzigingen afdekken. Dit komt bijvoorbeeld voor bij langlopende leningen om onroerend goed mee te bekostigen. Bij het gebruik van derivaten lopen zorgaanbieders echter meer risico's dan aanvankelijk werd geadviseerd dan wel waren zorgaanbieders soms niet goed op de hoogte van de werking daarvan. Met de voorgestelde regeling die nu ter consultatie ligt, moeten zorgaanbieders die gebruik willen maken van derivaten voldoen aan inhoudelijke eisen aan die financiële derivaten. Tevens moeten ze verantwoording afleggen in een treasurystatuut.
De rechter is verplicht om in een gerechtelijke procedure Europese regels van consumentenbescherming te toetsen, ook als de consument niet in de procedure verschijnt of geen beroep doet op deze regels. Dit wordt ambtshalve toetsing genoemd. Ambtshalve toetsing wint sinds 2000 steeds meer terrein binnen Europa. Waar het begon met het ambtshalve toetsen van oneerlijke bedingen, wordt ambtshalve toetsing inmiddels ook toegepast bij andere Europese consumentenregels. In een (tussen)uitspraak van 16 juli 2020 voert Rechtbank Rotterdam namelijk een ambtshalve toets uit op de naleving van (pre)contractuele informatieverplichtingen bij een (vermeende) verzekeringsovereenkomst.
Het Hof van Justitie heeft op 3 september jl. een prejudiciële beslissing gegeven die ziet op de uitleg van artikel 9 lid 1 onder b van de Verordening 261/2004 (hierna te noemen: de Verordening). Op grond van artikel 9 heeft een passagier recht op verzorging bij annulering of vertraging van de vlucht. Dit recht op verzorging bestaat onder meer uit een gratis hotelaccommodatie indien een verblijf van één of meer nachten noodzakelijk wordt of een langer verblijf noodzakelijk wordt dan het door de passagier geplande verblijf.
In 2022 moeten (financiële) instellingen mogelijk overstappen op het gebruik van alternatieve rentebenchmarks. De DNB en de AFM hebben aangekondigd dat financiële instellingen moeten rapporteren over deze transitie.
Van mondkapje tot pacemaker en van zwangerschapstest tot HIV-test: al deze producten hebben één ding gemeen. Ze vallen onder de definitie van een medisch hulpmiddel in de zin van de Wet medische hulpmiddelen. Na onder meer het PIP-borstimplantatenschandaal en incidenten met metaal-op-metaal (MoM)-heupimplantaten besloot de Europese Commissie in 2011 om bestaande EU-richtlijnen ingrijpend te herzien om de kwaliteit van het Europese beleid en de regulering op gebied van medische hulpmiddelen te verbeteren. Daartoe zijn twee Europese Verordeningen opgesteld; de verordening medische hulpmiddelen (‘MDR’) en de verordening in-vitrodiagnostica (‘IVDR’) (1).
In de Verordening Medische Hulpmiddelen (EU) 2017/745 (‘MDR’) en de Verordening Medische hulpmiddelen voor in-vitrodiagnostiek (EU) 2017/746 (‘IVDR’) wordt maar liefst vijftig keer gerefereerd naar ‘Eudamed’: de Europese Databank voor Medische Hulpmiddelen. En dat is niet zonder reden. Een belangrijk doel van beide verordeningen is het verbeteren van de traceerbaarheid van medische hulpmiddelen. De Europese wetgever ziet voor Eudamed dan ook een cruciale rol weggelegd bij het vastleggen van informatie over onder meer de op de markt zijnde hulpmiddelen, de marktdeelnemers, aangemelde instanties (notified bodies), uitgevoerde klinische onderzoeken, vigilantie gegevens en markttoezicht (1).
Door COVID-19 en de huidige overheidsmaatregelen hebben veel ondernemingen behoefte aan extra ruimte of flexibiliteit voor hun financieringssituatie. Met de Garantie-Ondernemingsfinanciering kunnen banken een staatsgarantie krijgen op hun financiering aan ondernemingen. Vanwege de coronacrisis heeft de overheid deze regeling tijdelijk uitgebreid. Dit maakt het verkrijgen van financieringen makkelijker. Banken kunnen uiteraard wel een invulling aan deze regeling geven en voorwaarden stellen. Wat zijn deze voorwaarden?
Door COVID-19 en de huidige overheidsmaatregelen hebben veel ondernemingen behoefte aan extra ruimte of flexibiliteit voor hun financieringssituatie. Met de Garantie-Ondernemingsfinanciering kunnen banken een staatsgarantie krijgen op hun financiering aan ondernemingen. Vanwege de coronacrisis heeft de overheid deze regeling tijdelijk uitgebreid. Dit maakt het verkrijgen van financieringen makkelijker. Wat houden deze regeling en de bijbehorende coronaverruiming in?
