De raad van de gemeente Altena heeft een paraplubestemmingsplan vastgesteld, waarmee in de gehele gemeente het bewonen van een pand door meer dan één huishouden aan banden wordt gelegd. (Mede)-eigenaars van panden waarin arbeidsmigranten zijn gehuisvest betogen terecht dat het plan overgangsrechtelijk niet goed in elkaar zit. De uitspraak is ook interessant omdat hierin wordt bevestigd dat een parapluplan een beheersverordening niet opzij zet.
Bij de beoordeling van een aanvraag voor een omgevingsvergunning voor bouwen kan het college van burgemeester en wethouders advies vragen aan de welstandscommissie of de Stadsbouwmeester. De beoordelingsruimte van het college – en van de welstandsadviseur – is afhankelijk van de mate waarin de bebouwingsmogelijkheden in het bestemmingsplan zijn uitgewerkt.
Naar aanleiding van de ViA15-uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (tussenuitspraak van 20 januari 2021, ECLI:NL:RVS:2021:105) heeft BIJ12 in samenwerking met het Rijk en de provincies een handreiking opgesteld voor het bepalen van het depositie-effect van wegverkeer binnen een afstand van 5 km van de weg.
Sinds mei 2019 vaart de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State een soepelere koers als het gaat om de toepassing van het vertrouwensbeginsel. Sindsdien kunnen bestuurders en ambtenaren met hun uitlatingen en gedragingen een bestuursorgaan sneller binden dan voorheen. Toch liggen de uitspraken waarin een beroep op het vertrouwensbeginsel slaagt niet voor het oprapen. In een uitspraak van 24 maart jl. is dat wel het geval op basis van verklaringen van de raad in een eerdere procedure. Een goede reden om bij deze uitspraak stil te staan. Daarnaast illustreert deze uitspraak hoe een gemeente anno 2021 in de problemen kan komen met haar woningprogrammering als gevolg van een “oude” uit te werken grootschalige woningbouwbestemming.
Indien twee opvolgende planologische maatregelen samenhangen en leiden tot planschade moet de planschade als gevolg van beide maatregelen worden opgeteld, en wordt daarop één keer het normaal maatschappelijk risico toegepast. Zo ook hier, eerst het hotel (Conservatoriumhotel), en vervolgens het terras bij het hotel.
De datum voor inwerkingtreding van de Omgevingswet staat gepland op 1 januari 2022. Minister Ollongren heeft in eerdere kamerbrieven steeds aangekondigd dat deze datum haalbaar is. Met de kamerbrief van 23 april 2021 lijkt daar toch verandering in te komen.
De rechtbank Rotterdam wijkt af van het deskundigenadvies over de verwachtingswaarde in een onteigeningsvonnis van 3 maart 2021. Ook opvallend: de rechtbank wijst maar een gedeelte van de gevorderde vergoeding voor juridische bijstand toe.
In een uitspraak van 14 april 2021 (ECLI:NL:RVS:2021:786) heeft de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (de Afdeling) de toegang tot de bestuursrechter in omgevingsrechtelijke zaken aanzienlijk verruimd. Met deze uitspraak heeft de Afdeling het Nederlandse bestuursprocesrecht in lijn gebracht met een uitspraak van het Europese Hof van Justitie (Hof van Justitie) van begin dit jaar.
Minister Ollongren informeert periodiek de Eerste en Tweede Kamer over de meest recente ontwikkelingen rondom de implementatie van de Omgevingswet. De wet- en regelgeving is inhoudelijk afgerond en het ontwerp van het KB over de inwerkingtredingsdatum van de Omgevingswet is in behandeling bij de Eerste Kamer. Daarmee lijkt 1 januari 2022 nog steeds een haalbare datum.
Na een besluit tot compensatie van planschade in natura hoeft de eigenaar niet af te zien van verkoop en overdracht van de percelen. Wat betekent dat voor de mogelijkheid van compensatie in natura?
In een kamerbrief van 26 februari jl. wordt de Roadmap Route 2022 gepresenteerd. In dit document wordt aangegeven welke activiteiten nodig zijn om te komen tot een succesvolle implementatie van de Omgevingswet op weg naar de beoogde datum van inwerkingtreding per 1 januari 2022.
Op 24 februari 2021 heeft de Afdeling een interessante uitspraak gedaan over het beroep dat is aangetekend tegen het beheerplan Grote Peel, Deurnse Peel en Maria Peel (ECLI:NL:RVS:2021:361). In deze uitspraak geeft de Afdeling een oordeel over de opname van vernattingsmaatregelen in het beheerplan, alsmede de uitzondering op de vergunningplicht voor het gebruik van bestaande beregeningsputten.
