Deze bijdrage bevat een overzicht van de jurisprudentie op het gebied van de ge-zondheidszorg (zorginkoop, medische aansprakelijkheid, tuchtrecht, privacyrecht, sociaal domein, bekostiging, governance, medezeggenschap, bestuurdersaansprakelijkheid, samenwerking, patiëntenrechten) die in de maand oktober 2022 is gepubliceerd.
Deze bijdrage bevat een overzicht van de jurisprudentie op het gebied van de gezondheidszorg (zorginkoop, medische aansprakelijkheid, tuchtrecht, privacy-recht, bekostiging, governance, medezeggenschap, patiëntenrechten) die in de maand september 2022 is gepubliceerd.
Facet7 is uniek: de evaluatietool heeft een stevig wetenschappelijk fundament en een multidisciplinaire invalshoek. Het kijkt niet alleen naar juridische aspecten, maar veel meer naar het gedrag en de besluit- en oordeelsvorming. De betrokken specialisten van Dirkzwager en KokxDeVoogd hebben dan ook niet alleen een juridische, maar ook deels een cognitieve- en gedragswetenschappelijke achtergrond.
Het gerechtshof Arnhem Leeuwarden heeft op 15 februari 2022 een belangrijk arrest gewezen over de vraag onder welke omstandigheden een zorgverzekeraar onrechtmatig handelt door de vergoeding van bepaalde hulpmiddelen (in dit geval steun- en therapiezolen) uit de aanvullende verzekering te schrappen. Het arrest versterkt de positie van zorgaanbieders, met wiens belangen zorgverzekeraars ook bij het inrichten en afsluiten van de aanvullende verzekering rekening moeten houden.
In deze blogreeks hebben we uitgebreid stilgestaan bij verschillende aspecten van het zorgprestatiemodel. Deze nieuwe bekostigingssystematiek gaat uit van prestatiebekostiging. Men streeft hiermee naar meer eenvoud, minder administratieve lasten en een betere aansluiting op de daadwerkelijk geleverde zorg. In onze blogreeks is naar voren gekomen dat het nog maar de vraag is of het zorgprestatiemodel daadwerkelijk zorgt voor meer eenvoud en minder administratieve lasten. Wij signaleren in ieder geval een aantal knelpunten en risico’s. In dit laatste blog zullen wij die verder toelichten.
Parallel aan de invoering van het zorgprestatiemodel loopt de implementatie van het Landelijk Kwaliteitsstatuut GGZ (hierna: LKS). Het LKS beschrijft de kwaliteitsnormen waaraan een zorgaanbieder in de curatieve GGZ moet voldoen. Het gaat daarbij met name om de rol van de regiebehandelaar en andere zorgverleners die betrokken zijn bij de behandeling. In dit blog nemen wij u kort mee door het LKS en beschrijven we de ontwikkelingen sinds het LKS eind 2020 gepubliceerd werd.
Op 1 januari 2022 zijn de Wtza (Wet toetreding zorgaanbieders) en het Uitvoeringsbesluit Wtza in werking getreden met als belangrijkste doel het verbeteren van de kwaliteit van de zorgverlening. De Wtza is van toepassing op instellingen en solistisch werkende zorgverleners die zorg als bedoeld in de Wet kwaliteit, klachten en geschillen zorg verlenen of laten verlenen.
In ons vorige blog zijn we ingegaan op de nieuwe wijze van registratie binnen het zorgprestatiemodel. Om de geleverde prestaties daadwerkelijk vergoed te krijgen, moeten deze prestaties ook gedeclareerd kunnen worden. ICT-problemen maken dat het echter nog niet voor elke zorgaanbieder mogelijk is om per 1 januari 2022 de geleverde zorg daadwerkelijk te declareren. Daarover meer in dit blog.
Het College van Beroep voor het bedrijfsleven (CBb) heeft recentelijk geoordeeld dat de maximumtarieven die de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) had vastgesteld voor de geestelijke gezondheidszorg en de forensische zorg voor 2020 rechtmatig zijn. Enkele zorgaanbieders waren het niet eens met deze door de NZa vastgestelde maximumtarieven en stapten naar de bestuursrechter. Het CBb verklaarde het hoger beroep echter ongegrond.
De onderhandelingen tussen (met name) ziekenhuizen en zorgverzekeraars over de contracten voor volgend jaar verlopen zeer moeizaam. Een aantal ziekenhuizen verwacht pas in 2022 een contract te sluiten en sommigen verwachten zelfs helemaal geen overeenkomst te sluiten. Om zo min mogelijk ongecontracteerd te werken, roepen sommige zorgaanbieders hun patiënten op om over te stappen naar een zorgverzekeraar met wie de zorgaanbieders wél een contract hebben. Tot ergernis van de zorgverzekeraars en de NZa.
De Inspectie voor Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) beschikt over bevoegdheden zodat zij onderzoek kunnen doen naar de naleving van de wetten waarop zij toezicht houden. Een niet onbelangrijke bevoegdheid betreft de medewerkingsplicht. Op grond van de medewerkingsplicht moet een ieder meewerken aan onderzoeken van toezichthouders zoals de IGJ. Het recht stelt echter, zoals een recente uitspraak van de Raad van State in het faillissementsdossier van MC IJsselmeerziekenhuizen illustreert, grenzen aan die medewerkingsplicht.
Onlangs deed de voorzieningenrechter van de rechtbank Gelderland een interessante uitspraak over een aanwijzing die de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (hierna: IGJ) heeft opgelegd aan een zorgaanbieder waar verschillende zorgentiteiten bij aangesloten zijn. De uitspraak van de kortgedingrechter roept een aantal vragen op over de juridisch verantwoordelijkheid van jeugdhulpaanbieders die de feitelijke zorgverlening laten uitvoeren door andere entiteiten binnen hun groep.
