Dit jaar hanteren bijna alle zorgverzekeraars een cessieverbod en een verbod op directe betaling op rekening van de zorgaanbieder. Dit leidt niet alleen tot verspilling van duizenden euro’s aan zorggeld, maar ook tot grote problemen voor zorgaanbieders en patiënten. Het ministerie van VWS lijkt totaal geen zicht te hebben op de gevolgen die het cessieverbod heeft voor de marktverhoudingen.
In een uitspraak van de Zeeland-West-Brabant van vrijdag 11 januari jl. bevestigt de rechter het grote belang van rechtstreekse betaling door zorgverzekeraars aan niet-gecontracteerde verslavingszorgklinieken. Dit naar aanleiding van het door CZ en Menzis ingestelde cessieverbod en het verbod op rechtstreekse betaling aan zorgaanbieders. Zorgverzekeraars zullen deze niet-gecontracteerde zorgaanbieders een betaalovereenkomst moeten aanbieden. Doen zij dat niet dan zal dat al snel betekenen dat onrechtmatig wordt gehandeld, zo blijkt uit de uitspraak.
Het wegnemen van concurrentie op de arbeidsmarkt in de zorgsector. Dat is het plan van Doekle Terpstra, aanjager van het Zorgpact, dat de afgelopen vier jaar getracht heeft samenwerking tussen zorg, onderwijs en lokaal bestuur te stimuleren. Toch is voorzichtigheid geboden. Ook op de arbeidsmarktafspraken tussen ondernemingen kunnen de concurrentie beperken en dus in strijd met het kartelverbod. Tijdens de kerstbijeenkomst van de Vereniging voor Mededingingsrecht van 13 december 2018 heeft Martijn Snoep, bestuursvoorzitter van de Autoriteit Consument & Markt (“ACM”), laten weten dat afspraken tussen ondernemingen over arbeidsvoorwaarden prioriteit krijgen. Mijn advies aan zorginstellingen: laat je niet teveel leiden door de oproep van Doekle Terpstra.
Eind 2017 schreven wij dat het Openbaar Ministerie (OM) voor het eerst sinds de invoering van de Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding in 2002 een strafrechtelijk onderzoek startte na een uitgevoerde euthanasie. Recent liet het OM weten in deze zaak de verpleeghuisarts in kwestie nu strafrechtelijk te vervolgen voor euthanasie. Een novum.
In het jaar 2019 hanteren de meeste zorgverzekeraars een cessieverbod. Met name in de GGZ kan dit voor grote problemen zorgen, zowel voor de zorgaanbieder als voor de patiënt. In dit artikel wordt de laatste stand van zaken met betrekking tot het cessieverbod besproken en wordt in het bijzonder stilgestaan bij de gevolgen van een cessieverbod in de GGZ
In de reeks ‘Eerste hulp voor zorgaanbieders’ bespreken we thema’s waar zorgaanbieders in de praktijk veel mee te maken hebben. In dit artikel staat de materiële controle door zorgverzekeraars centraal. Hoe verloopt zo’n controle? Is een zorgaanbieder verplicht om mee te werken? En wat als de zorgaanbieder het niet eens is met de uitkomsten? Je leest het in dit artikel.
De afgelopen jaren is er de nodige jurisprudentie verschenen over de vraag of, en zo ja op welke wijze, volksgezondheidsaspecten een rol kunnen of mogen spelen bij de vestiging of uitbreiding van veehouderijen. Deze vraag speelt zowel in milieuvergunningprocedures als in planologische procedures.
Minister van VWS De Jonge dreigde in een brief van 9 november 2018 met een lagere vergoeding voor zorgverleners zonder contract. De vrije artsenkeuze zou aan banden worden gelegd. Uit de gehanteerde argumenten blijkt dat de lobby van de zorgverzekeraars, die in 2014 ook al actief was, opnieuw zijn vruchten afwierp. Inmiddels is duidelijk dat de Tweede Kamer kritisch is. In een Kamerdebat werden kritische vragen gesteld. En terecht: de argumenten van de zorgverzekeraars (en daarmee die van de minister) deugen namelijk niet.
Begin 2018 liet het OM weten strafrechtelijk onderzoek in te stellen naar maar liefst vier gevallen waarin mogelijk sprake zou zijn van strafbare euthanasie. In één van deze zaken heeft het OM nu besloten de arts niet strafrechtelijk te vervolgen. Uit het sepotbesluit volgt dat in ieder geval niet altijd een schriftelijke wilsverklaring vereist is om vast te kunnen stellen dat een verzoek tot euthanasie 'vrijwillig en weloverwogen' is.
Annotatie bij Gerechtshof 's-Hertogenbosch, 17-07-2018, ECLI:NL:GHSHE:2018:3125
Het Openbaar Ministerie verdacht drie zorginstellingen en hun zeven bestuurders kort samengevat van miljoenenfraude met pgb-gelden. De rechtbank Overijssel heeft alle zorginstellingen en hun bestuurders recent vrijgesproken. De uitspraak laat vooral zien dat het OM in deze zaak ten onrechte niet heeft erkend dat de door de zorginstellingen gehanteerde werkwijze gebruikelijk was binnen de zorg en werd ondersteund door de zorgkantoren. Het resultaat: een spierballenproces met als uitkomst vrijspraak van alle ten laste gelegde feiten.
Het inzagerecht uit het privacyrecht wordt steeds meer gebruikt. En dat is ook wel logisch; het is een makkelijke manier om bewijs te verzamelen. Of er werkelijk veel burgers zijn die uit louter interesse hun gegevens opvragen waag ik te betwijfelen. De paradox is echter: zodra de verzoeker eerlijk vermeldt dat het om bewijsverzameling te doen is, moet (althans mag) het inzageverzoek worden afgewezen. Hoe zit dat? In deze blog leg ik dit kort uit.
