In de journalistiek wordt de verborgen camera veel gebruikt, met alle controverse van dien. Televisieprogramma’s en YouTube-series die verborgen camera’s gebruiken zijn erg populair, maar in hoeverre is het rechtmatig om opnames te publiceren die zijn gemaakt met een verborgen camera? Een recent arrest van het Hof Amsterdam over een uitzending van Undercover in Nederland geeft aanleiding tot een beschouwing van dit fenomeen.
Een ontvangen, ongepaste foto in een WhatsApp groepschat kan (voorlopig) leiden tot een ban van Microsoft-diensten, blijkens een recent kortgedingvonnis bij de rechtbank Midden-Nederland tussen een gebruiker van opslagdienst Microsoft OneDrive en Microsoft.
De rechter is verplicht om in een gerechtelijke procedure Europese regels van consumentenbescherming te toetsen, ook als de consument niet in de procedure verschijnt of geen beroep doet op deze regels. Dit wordt ambtshalve toetsing genoemd. Ambtshalve toetsing wint sinds 2000 steeds meer terrein binnen Europa. Waar het begon met het ambtshalve toetsen van oneerlijke bedingen, wordt ambtshalve toetsing inmiddels ook toegepast bij andere Europese consumentenregels. In een (tussen)uitspraak van 16 juli 2020 voert Rechtbank Rotterdam namelijk een ambtshalve toets uit op de naleving van (pre)contractuele informatieverplichtingen bij een (vermeende) verzekeringsovereenkomst.
Om niet te kwalificeren als kansspel moet een loot box aan twee voorwaarden voldoen: de buit mag niet verhandelbaar zijn en de speler moet zijn winstkans met behendigheid kunnen vergroten. Hoe dat in een individuele game te realiseren is altijd maatwerk.
Recentelijk heeft de Rechtbank Noord-Holland geoordeeld wanneer een staking van eigen personeel van luchtvaartmaatschappijen als een buitengewone omstandigheid in de zin van artikel 5 lid 3 van Verordening (EG) 261/2004 wordt aangemerkt.
Gezien de bescherming die consumenten bij pakketreizen of gekoppelde reisarrangementen genieten en de alternatieven die consumenten hebben bij het kopen van een los vliegticket, ziet de minister vooralsnog geen aanleiding om een garantiefonds vliegtickets in Nederland nader te onderzoeken.
In ons eerdere artikel hebben wij al stilgestaan bij de vraag of een staking door eigen personeel van de luchtvaartmaatschappij kan worden gezien als een buitengewone omstandigheid in de zin van artikel 5 lid 3 van Verordening (EG) nr. 261/2004 (hierna: de Verordening). Op grond van dit artikel hoeft een luchtvaartmaatschappij bij annulering of langdurige vertraging van een vlucht geen financiële compensatie te betalen aan de passagiers indien sprake is van een buitengewone omstandigheid en de luchtvaartmaatschappij alle redelijke maatregelen heeft getroffen om de vertraging of annulering te voorkomen dan wel te beperken. Overweging 15 van de considerans van de Verordening benoemt voorbeelden van buitengewone omstandigheden, waaronder een besluit van het luchtverkeersbeheer voor een specifiek vliegtuig op een specifieke dag.
Op grond van de wet ben je als webshopeigenaar verplicht om voorafgaand aan, en na de aankoop van een product, informatie te verstrekken aan de consument over onder andere de prijs van de aangeboden producten, de kenmerken van die producten en de wijze van betaling en levering.
Indien een luchtvaartmaatschappij haar vlucht annuleert, dient zij de passagier een alternatieve vlucht aan te bieden of restitutie van het vliegticket. Als gevolg van de Corona-uitbraak bieden veel luchtvaartmaatschappijen hun passagiers nu een voucher aan die voor een bepaalde periode kunnen worden gebruikt voor de aanschaf van nieuwe vliegtickets. Hoewel dit niet in lijn is met Verordening 261/2004 ,vindt het kabinet het tijdelijk gebruik van vouchers een acceptabel alternatief, omdat een passagiers het recht behoudt op terugbetaling van diens ticket, en er wordt voorkomen dat luchtvaartmaatschappijen in nog grotere financiële nood komen.
Duitse en Spaanse rechters stellen prejudiciële vragen of staking van eigen personeel van luchtvaartmaatschappijen een ‘buitengewone omstandigheid’ is in de zin van artikel 5 lid 3 van Verordening (EG) nr. 261/2004. De prejudiciële vragen worden gebruikt door nationale rechters om het Hof van Justitie te vragen hoe Europese regelgeving moet worden uitgelegd.
De Autoriteit Consument & Markt (ACM) heeft op 31 januari 2020 haar definitieve focus voor 2020 bekendgemaakt. Dat betekent dat haar (handhavings)prioriteiten in hoofdzaak de digitale economie en de energietransitie zijn. Vooral grote technologiebedrijven en agressieve energieleveranciers staan in de bijzondere belangstelling van ACM (en haar Europese equivalenten). De zorgsector is terug van weggeweest. Met haar agenda prioriteert de ACM vergelijkbare onderwerpen als haar (Europese) equivalenten en probeert zij - na consultaties - aan te sluiten bij behoefte van markt en maatschappij.
Volgens wet- en regelgeving moet de consument op basis van juiste en volledige informatie in staat gesteld worden om een weloverwogen aankoopkeuze te maken. Maar bedrijven hebben online steeds meer mogelijkheden om gegevens die zij hebben verzameld gericht in te zetten om consumenten te verleiden tot bepaalde keuzes of aankopen. Wanneer wordt verleiding misleiding? De Autoriteit Consument en Markt geeft met een rapport concreet invulling aan de norm wanneer sprake is van misleiding op internet.
