Op 26 februari 2019 heeft het Europese Hof van Justitie een zestal arresten gewezen die voor internationaal opererende ondernemingen van groot belang zijn. Deze arresten bieden zicht op de wijze waarop het Hof de begrippen ‘uiteindelijk gerechtigde’ (beneficial owner) en ‘misbruik van (EU) recht’ interpreteert.
In het verleden hebben in Nederland woonachtige directeur/grootaandeelhouders hun Nederlandse besloten vennootschappen (hierna: BV’s) met beleggingsvermogen verplaatst naar het buitenland. Deze verplaatsing had meestal als achtergrond een besparing van Nederlandse heffing van vennootschapsbelasting of een toekomstige emigratie van de aandeelhouder naar het buitenland. Onder omstandigheden kan het aantrekkelijk zijn de BV weer terug te verplaatsen naar Nederland.
De “kruimelgevallenregeling” of “kruimellijst” neergelegd in artikel 4 van bijlage II van het Besluit omgevingsrecht (“Bor”) is voer voor discussie en rechtspraak. In een recente uitspraak van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State (“de Afdeling”) van 20 februari 2019 staat de gebruikswijziging uit artikel 4 lid 9 van bijlage II Bor centraal.
Mag de vaste kostenvergoeding onbelast worden betaald aan de werknemer? De eerste vraag die gesteld moet worden, is of er aan de huidige vaste kostenvergoeding een kostenonderzoek ten grondslag ligt.
Bestuurders en penningmeesters van stichtingen huldigen wel eens het standpunt dat de stichting die zij vertegenwoordigen niet belastingplichtig is voor de heffing van vennootschapsbelasting (winstbelasting).
Belanghebbende bemoeit zich actief met de bestemmingswijziging van zijn gronden in privé. Nadat de gronden een bestemmingswijziging hebben verkregen van de gemeente, zijn de gronden verkocht aan een projectontwikkelaar. Rechtbank Gelderland beslist dat het verkoopresultaat van deze gronden belast is als resultaat uit overige werkzaamheden in box 1, omdat sprake is van meer dan normaal actief vermogensbeheer. De werkzaamheden van belanghebbende hebben namelijk bijgedragen aan de waardestijging van de gronden.
Bestemmingsplanprocedures duren in de praktijk vaak langer dan wettelijk is toegestaan. Dat heeft grote gevolgen voor een initiatiefnemer. De beoogde ontwikkeling is planologisch nog niet mogelijk en er kunnen nog geen omgevingsvergunningen worden verleend voor het gewenste initiatief. Voor sommige projecten, bijvoorbeeld de realisatie van zonneparken, kan vertraging in de ruimtelijke spoor ook grote gevolgen hebben voor het kunnen verkrijgen van een subsidie voor Stimulering Duurzame Energieproductie (SDE). In het verlengde hiervan rijst de vraag wat er juridisch kan worden ondernomen als een wettelijke beslistermijn wordt overschreden? Een uitspraak van 6 februari 2019 van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State geeft hiervan een goede illustratie.
Bij de schenking van aandelen in een vastgoed-BV, kan onder voorwaarden gebruik worden gemaakt van een doorschuiffaciliteit in de inkomstenbelasting en een vrijstelling in de schenkbelasting. Hierbij was onduidelijk of ook een vrijstelling voor de overdrachtsbelasting van toepassing kan zijn.
Op 1 februari 2019 heeft de regering het wetsvoorstel Aanvullingswet grondeigendom Omgevingswet aan de Tweede Kamer gestuurd. Het wetsvoorstel regelt onteigening, voorkeursrechten, landinrichting, stedelijke herverkaveling en kostenverhaal onder de nieuwe Omgevingswet en betekent op veel punten een flinke wijziging van de praktijk. In dit artikel zetten wij de belangrijkste wijzigingen voor de onteigeningspraktijk op een rij.
Als het begrip “wonen” niet nader is gedefinieerd in het bestemmingsplan dient aansluiting te worden gezocht bij het algemeen spraakgebruik en kunnen onder “wonen” diverse vormen van huisvesting worden begrepen.
De Omgevingswet en onderliggende AMvB’s staan al een tijd in de steigers. Nu is ook de onder de AMvB’s liggend ontwerp-Omgevingsregeling gereed. Deze is tot en met 8 maart 2019 in consultatie. Iedereen die dat wil kan in deze periode reageren op het ontwerp van de regeling. De regeling is bedoeld voor alle partijen die actief zijn in de fysieke leefomgeving: burgers, bedrijven en overheden.
Een correcte uitvoering van de werkkostenregeling is van groot belang. Eén foutieve inschatting kan doorwerken naar de behandeling van vergoedingen en verstrekkingen bij meerdere werknemers, waardoor die ene fout kan leiden tot een grote naheffing. Voor een praktische behandeling van de werkkostenregeling (wat is (on)belast; hoeveel moet ik uiteindelijk aan eindheffing betalen?) kan ervoor worden gekozen om alle vergoedingen en verstrekkingen aan werknemers in te delen in onderstaande categorieën. Leer vergoedingen en verstrekkingen in te delen in de juiste categorieën en een werkgever is voor de WKR "in control".
