Op 30 april jl. heeft het Hof van Justitie van de Europese Unie (hierna: het Hof) een prejudiciële beslissing genomen die ziet op de uitleg van de artikelen 4 lid 3, artikel 5 lid 1 onder c en artikel 7 van de Verordening (EG) nr. 261/2004 (hierna: Verordening).
In ons eerdere artikel hebben wij al stilgestaan bij de vraag of een staking door eigen personeel van de luchtvaartmaatschappij kan worden gezien als een buitengewone omstandigheid in de zin van artikel 5 lid 3 van Verordening (EG) nr. 261/2004 (hierna: de Verordening). Op grond van dit artikel hoeft een luchtvaartmaatschappij bij annulering of langdurige vertraging van een vlucht geen financiële compensatie te betalen aan de passagiers indien sprake is van een buitengewone omstandigheid en de luchtvaartmaatschappij alle redelijke maatregelen heeft getroffen om de vertraging of annulering te voorkomen dan wel te beperken. Overweging 15 van de considerans van de Verordening benoemt voorbeelden van buitengewone omstandigheden, waaronder een besluit van het luchtverkeersbeheer voor een specifiek vliegtuig op een specifieke dag.
Passagiers en luchtvaartmaatschappijen worden momenteel zwaar getroffen door de uitbraak van het Corona-virus. Luchtvaartmaatschappijen kunnen veel vluchten niet uitvoeren en moeten hun vluchten annuleren. Het annuleren van de vluchten heeft weer gevolgen voor de passagiers met een geboekte vlucht. Passagiers zijn benieuwd of ze hun vluchten kunnen omboeken of geld kunnen terugkrijgen. In dit artikel geef ik een samenvatting van de voorwaarden die luchtvaartmaatschappijen momenteel hanteren.
Een exoneratie van een aannemer voor schade veroorzaakt door gebreken aan een door een derde te plaatsen fundering laat onverlet dat de aannemer nog steeds aansprakelijk kan zijn bij schending van zijn waarschuwingsplicht met betrekking tot die fundering.
Duitse en Spaanse rechters stellen prejudiciële vragen of staking van eigen personeel van luchtvaartmaatschappijen een ‘buitengewone omstandigheid’ is in de zin van artikel 5 lid 3 van Verordening (EG) nr. 261/2004. De prejudiciële vragen worden gebruikt door nationale rechters om het Hof van Justitie te vragen hoe Europese regelgeving moet worden uitgelegd.
De rechtbank wijst de vorderingen passagiers van de geannuleerde vlucht af nu zij zelf een vervangende vlucht hebben geboekt die uiteindelijk eerder aankomt op de eindbestemming dan de initiële vlucht.
In 2010 vindt er een explosie plaats op het olieplatform Deepwater Horizon. Het olieplatform wordt geleased door het Britse British Petroleum (“BP”) en is gelegen in de Golf van Mexico. BP richt zich op een wereldwijd beleggingspubliek en communiceert (onder andere) via haar website en de pers over de ramp. De kwestie heeft op het eerste gezicht weinig met Nederland van doen. Is de Nederlandse rechter bevoegd om kennis te nemen van een collectieve actie ex artikel 3:305a BW van de Vereniging van Effectenbezitters (“VEB”) namens een groep BP-aandeelhouders? Hier komen de leerstukken rondom massaschade en internationaal privaatrecht samen.
Op 28 maart 2019 heeft A-G Saugmandsgaard Øe een conclusie uitgebracht naar aanleiding van prejudiciële vragen van de Rechtbank Noord-Nederland aan het Hof van Justitie van de Europese Unie. De A-G concludeert dat de luchtvaartmaatschappij de ticketprijzen van gedupeerde pakketreizigers niet hoeft terug te betalen wanneer hun pakketreis is geannuleerd, ongeacht de insolventie van de reisorganisatie.
Op 15 maart 2019 heeft de Hoge Raad een arrest gewezen over o.a. de uitleg van de wettelijke bepalingen over immateriële schadevergoedingen. Het arrest gaat niet over het gegevensbeschermingsrecht, maar zou daar wel eens interessant voor kunnen zijn. In deze blog signaleren we kort waarom we denken dat dit mogelijk het geval is.
Momenteel lopen voor Nederlandse rechtbanken en gerechtshoven diverse kartelschadeprocedures. In (vrijwel) al deze zaken stellen de (vermeend) karteldeelnemers dat de schadeclaims van hun benadeelde (indirecte) afnemers zijn verjaard. De aanvangsdatum van de verjaringstermijn van vijf jaar is dan een belangrijk geschilpunt.
De president-commissaris van ABN Amro, Olga Zoutendijk, heeft te kennen gegeven dat zij haar functie per 1 juli 2018 neerlegt. Volgens de berichtgeving in onder meer het Financieele Dagblad, zou dit besluit samenhangen met kritiek op haar leiderschapsstijl. Zo zou zij zich actief hebben bemoeid met de besluitvorming binnen de bank. Ook verscheen en sprak zij op vergaderingen waar doorgaans alleen bestuurders aanwezig zijn. Haar handelen zou mogelijk hebben bijgedragen aan interne spanningen e...
In het arrest van het gerechtshof Arnhem-Leeuwarden van 5 december 2017 speelde de vraag of een makelaar aansprakelijk is voor schade die de koper lijdt omdat het aangekocht pand een kleinere oppervlakte heeft dan de makelaar op Funda en in de verkoopbrochure had vermeld. Als deze aansprakelijkheid vaststaat dan is van belang of de koper daadwerkelijk schade heeft geleden.
